Alle inzendingen over strijdperk

De dag breekt aan de nacht kraakt en de maan valt door het zwarte laken ze zakt verslagen met een touw onder de aarde wachtend op een duwtje naar ‘t zenit als het kussen van duisternis weer opgeklopt wordt De zon draait zich uit haar vergeetput op haar zij en werpt haar fotonen in lange linten rond de wereld trekt ze weer binnen en rolt de…

Ik had juist vriendschap gesloten met de wolken, broederschap met de regen gedronken en me verzoend met een leven van herfstige kleur toen als een allang niet meer verwachte gast stralend en majesteitelijk, sierlijk als een oosterse danser, de zon lachend in het strijdperk trad sindsdien beijver ik mij onophoudelijk bossen rozen te kopen…

De gelovige weet zijn vluchtig leven naast God, die steeds boven d' Eeuwigheid troont, wellicht bij allerlei mensen gehoond, een strijdperk vol verrassend beleven. Zich aan geestelijke kamp overgeven, door de hoogste genade bijgewoond, wordt fijntjes, zwijgend, ongezien gekroond: 't waakzame hart zal het nooit begeven.…

Door alle tijden getuigt Romes strijdperk van rotsvast vertrouwen, geloof in God, bij kommer en ellende voortdurend sterk. Als leeuwengebrul raakt verachting of spot het Goede Boodschap verspreidende werk. "De struikelgang blijft winnen!" spreekt het lot.…

Wie liefheeft en daar langzaam aan gewent, ontdekt verbijsterd achter maan en rozen, het kleine strijdperk van twee tomelozen, waar men elkaar om beurten tart en temt. Eerst zacht van zin, later snel uitgestoeid, elkander prikkelen, dan ronduit haten, en ouder wordend: zacht weer, en vermoeid.…

eten en drinken zich propvol genieten allemaal met smaak kauwen en slokken gulzig brullen grove grappen uiten speelse dreigementen vergeten voor deze nacht wie de volgende dag zijn tafelgenoot of makker zal moeten bekampen hem de doodsteek geven wellicht zelf door een vriend doorboord buiten wacht in de duisternis schoon zand van het strijdperk…

“Vrede op aarde, in mensen een welbehagen” Zingen we graag met de kerstdagen in de kerk Maar het is hier en daar nog steeds een strijdperk Hoelang moeten de mensen het nog verdragen?…

Want U ant woordt niet, geen enkel woord Het is alsof U van mij niet weet alsof U elk gebed van mij vergeet want naakt en eenzaam ben ik, zonder kleed U weet helemaal niet hoe ik heet Ik deed mijn best en ben't die U steeds beleed en nog, terwijl ik voor U in het strijdperk treed Het is alsof U van mij niets moet geen roep om hulp, geen…

Er ontstijgt, als angstzweet, een keur van tranen aan dat oog, en de milde maan, die improviseert opeens een pettycoat rond z'n slagerskop, waarvan eigenlijk een afglans van goedheid, harmonie dient uit te gaan, en uit dit strijdperk van verlangen treedt zonder omwegen de overwinnares, in haar armen een besluit als een doodgeboren baby.…

Er ontstijgt, als angstzweet, een keur van tranen aan dat oog, en de milde maan, die improviseert opeens een petticoat rond z'n slagerskop, waarvan eigenlijk een afglans van goedheid, harmonie dient uit te gaan, en uit dit strijdperk van verlangen treedt zonder omwegen de overwinnares, in haar armen een besluit als een doodgeboren baby.…

- Verschijn in 't strijdperk weer; Maar om zijn aanhang te verdelgen. Op, Franken! vel de dwingland neer! Gij kende uw plicht, Vrijmetselaren! In 't onderjukte Nederland, Bleef gij getrouw; bij uwe altaren, Bood ge aan zijn invloed wederstand. Juich, Eedlen! juich! - Juich, mensenvrinden!…