349 resultaten.
rollercoaster van liefde
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 732 Jij legt met dartel
geluk een rollercoaster
van liefde aan
in mijn buik
vreugde schroeft
naar een salto
en valt dan
duizelingwekkend diep
je hand trippelt
om mijn middel
roert in mijn hart
zweept het op
je ogen kietelen
in mijn hoofd
daar barst het lachen
langs elke kier
naar buiten en
dieper naar binnen…
samen (broeder)
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 4.398 laten we samen strijden broeder
tegen de zwarte draak
we hebben elkander verzwakt
voor zijn grijpgrage klauwen
laten we vanonder één schild
de puinhoop vlammen overschouwen
en met twee zwaarden hakken
tot rust uit zijn groene aders bloedt
laten we samen over de middenweg
tussen hart en hoofd ronddolen
zodat we telkens met één oog
door…
aankijken
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.060 verbaasd, verdwaasd compleet tot
een standbeeld verstard
sta ik in uw aangezicht te kijken
kleine golfjes hoop stralen
van mijn erts de hemel in
nu aangewakkerde hoop het lood
smeltenswarm geworden is
jouw ogen openen me een boek
waarin onbekende tekens
over zijden bladen dansen
de grote boten moed drijven
me in kleine stukjes gehakt…
hommage aan Laurens W.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 263 Woorden vouwt hij open
tot de juiste betekenis
en past dan alles
in elkaar tot een zin
die zinnen zijn zijn plasticine
hij schept werelden
aan de lopende band
in papieren scheepjes
vaart zijn gevoel nader
en zet ons in traan en vlam
niet alleen met woorden
is hij groot
maar ook van hart…
jij verstuift in het licht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 904 Jij verstuift in het licht
kleine bloesems varen
langs mijn ogen binnen
bevrucht door liefde
mijn netvlies staat in bloei
en ‘s avonds nog het meest
dan gloeit het verlangen
als romantiserende zon
ik droom vreemde dromen
voor ik in slaap ben
en kruip naar de tafel
mijn pen regendanst rond
een vurig blad, smekend
om de…
warme winterdag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 674 de zon is uitgeput enkele
straaltjes ontspringen de hemel
de planten worden stijf
en de bloemen schrompelen
hun seniliteit tegemoet
de bomen zijn moe en kaal
de dag zwakt als maar af
terwijl de nacht sterker wordt
dieren kruipen weg in hun holen
de vorst ontruimt het landschap
het wordt winter en toch
heb ik het warm vandaag…
jouw droefnis herschept ons beiden
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 481 Ik zie hoe de droefnis
jouw gezicht week
en vochtig maakt
naar zijn grauwe visie boetseert
mijn keel implodeert
tientallen woorden
ontrafelen van binnenuit
in het pijnlijk mysterie
van de stilte
de lucht huilt mee
zijn tranen vegen
de voorgrond geleidelijk
met de achtergrond gelijk
we blijven op een stil
gepluimd podium achter
gekneld…
herfstgeluk
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 748 de wind die tussen de bladeren hijgt
een warme damp die de aarde ontstijgt
ik maak met mijn vingers een kijker
het geluk kleurt alle beelden rijker
ontelbare druppels lekken van bomen na-nat
terwijl de zon er in duizend kansen uiteen op spat
de liefde die in mijn bloedbanen als maar groeit
tegen de seizoenen in aan plaats nog wet gebonden…
smeltende ster
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 626 Het gras fluistert mijn rug
In vochtige woorden de vreugde toe
En mijn neus danst met bloemen
Op de kristallen dansvloer
Van een zomers briesje
De ogen grijpen naar een ster
Die langzaam in gouden druppels
Smeltend mijn horizon inkleurt
Ik proef hoe de warme gloed
De mond van elke porie kust
Maar mist zweeft de afstand tot een gat
Mijn…
laat me niet in stilte zakken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 837 Duw mij niet in dat hoekje stilte
De muren zijn er reeds dood
De vloer kreunt er wat kilte
En mijn hersenen zijn er bloot
Voor de eigen woeste tanden
Ze zijn van taart op steen gestoten
De vriendelijke taal van de randen
Is met het bloeden mee op gespoten
Mijn bloemen bloeien enkel doorn
In dat voedingloze licht
En ogen zijn…
mijn paardje
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 552 liefste, met watten lippen
kus mijn wonden droog
laat mijn bloedend oog
van uw schoonheid nippen
streel me met uw vingertoppen
en laat onze monden niet
bij lieve woorden stoppen
liefste zon in mijn verdriet
mijn paardje, mijn schoonheid
wiens rug met m'n benen
versmolten is, stop op m'n wenen
waarop ik richting vreugde glijd…
laurelyn, prinses, in een huisje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 520 een huisje wiens muren
heldere klanken ontwaren
uit een doolhof van gestommel
en boven wie de regen
nog voor het dak verdampt
ik zie hoe condensatie
de inwendige warmte
tegen de ruiten kleurt
en mijn voeten vangen
de muziek uit de trilling
van uw marmeren vloer
mijn hand glijdt kussend
over de gouden deurknop
vanuit…
zitkamergevaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 619 hij staat daar met zijn tong die scherp
is geslepen door de pijn, in de aanslag
alle strikken likkebaarden reeds in stilte
als onze vormen langzaam het scherm betreden
als een aan het raam gevroren gier
zijn nek onder het dwangmatig zitten gebogen
en de ogen elk beeld uit de lucht rovend
met behulp van hun glazen netten
-wat verdorven is…
big bang
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 6.801 De seconden in jouw ogen
big bangen honderden
dromen en broze korreltjes
geluk van elkaar
een omarming is een tocht
in overvloedige warmte
achter de tred van je hart
de zoete woorden in
je weet op mijn gezicht
het geschapen geluk
met een glimlach te onderstrepen
laat de ons dan niet tot
een stipje herinnering vervagen
ik zie je graag…
kever
hartenkreet
2.0 met 40 stemmen 5.162 onder de bladeren woelt een kever
de oppervlakte nabij met
een bal vol dromen tussen
zijn roestige grijpertjes
in een herfstig landschap
hijgt hij tussen geel
blad en afgevallen appel
en rolt zijn garen tussen
de mestkeverballetjes door
een gevoelstroom vol leven
om kalm en als mist weer
in zijn warm hol te verdwijnen…
zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 697 de zomer vangt de spelende kinderen
en propt ze vol met zijn liefde
tot hun huidjes langzaam overlopen
van het als maar groeiend plezier
hij vult het landschap met zijn kleuren
lustig hier een stipje, en één daar
de bloemen wekt hij uit hun slaap
wrijft zachtjes over hun neuzen
met de gouden vingers van zijn zon
het water schenkt…
moeder
netgedicht
3.0 met 49 stemmen 6.399 moeder in uw omhelzing kan ik rust terugvinden
gij legt mij de zachte woorden in de mond
stillend, een schuilplaats voor stormwinden
in u is de bal van mijn geluk wel rond
en kan hij rollen, mij de lach aansteken
moeder gij schonk mij een grote mond vol tanden
al moet gij hem vaak zelf eerst openbreken
tussen de eelt schuilt er fluweel in uw…
dagen, leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 856 dagen vol hoop
en dagen vol verwachting
dagen waarin alles
een ballade leek
dagen dat droefnis
de vreugde opslokte
en dagen die
op hun sterfbed
niets meer waren
dan een verlossing
ik bundel ze in een woord
dat niets kan doen
dan zichzelf zijn
en zachtjes om jou smeekt…
laat mij gaan
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.758 Ik wil slapen nu
rust, ronken, laat
mij gaan nu, slapen
wieg, wieg, schapen
regen Knotst KLETTerend
op mijn daken
bom in glASSS
scherven rInkelen
waarom KErft die vreemde
onrust door mijn hermetische
bovenkamer, gelijk door boter
tegenstelling, geKRas
krIIIIIIIIIpt ten einde
laat mij slapen, ik wil
slapen, laat mij gaan
SLAPEN!…
reis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 904 Je lippen lijken een lijntje
te trekken onder het woord lief
in de verhalen van je aangezicht
mijn woorden tasten
in teruggehoudenheid gemanteld
door jouw halfbekende planeet
uit elk gaatje in je blik
ontstijgt zijn kernen
een vreemde warmte
ik lijk erop te drijven
geen slag, geen stoot gewoon
mezelf, zonder te zinken
naar…
er leeft iets zuivers in jou
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 732 mijn woorden tasten
in terughoudendheid gemanteld
door jouw halfbekende planeet
terwijl uit elk gaatje in die blik
een vruchtbare warmte
aan jouw kernen ontstijgt
waarop ik lijk te drijven
geen slag, geen stoot gewoon
mezelf, zonder te zinken
naar de twijfel en de stress
er leeft iets zuivers in je adem
in je ogen, in het…
psychopaat
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 2.976 Liefste hagelwitte schoonheid,
elke dag verwijs ik een van jouw
vriendinnen naar het kerkhof,
neem haar leven en schets het
in mijn atelier van glas en plastiek
en nu ook jij tot de rand
met mijn liefde gevuld bent,
breek ik je houten botten.…
ommekeer
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 2.521 de lampen enkele dagen koud
het licht naar de zolder verhuisd
de muren als geschrokken
in één klap kaal
op de vensterbank groeit je plant
onverstoord verder richting zon
maar in ons hoofd wend jij je ervan af
woekert de schaduw langs je omhoog
als een geschiedkundige naam
met een steeds vager gezicht
spreken wij je weldra uit
als een…
tijger Tim eet gras
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 123 tijger Tim eet gras
ja, dat is niet zoals het was
neen, vroeger ging Tim op voedsel jagen
zodra zijn maag begon te knagen
van kwart voor vier tot kwart over acht
is tijger Tim op volle jacht
daarna gaat Tim langdurig gapen
gevolgd door uitbundig slapen
Tim doet zijn muil dan zo ver open
dat er vogels naar binnen lopen
zij pikken zijn tanden…
Dolende Tim
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 365 Er bestond eens een man Tim Boektoe,
Hij ging naar zijn vriend Tim Boek toe.
Hij raakte verdwaald
en naar men verhaalt,
doorkruist hij nog altijd Timboektoe.…
Hier laat ik je nimmer los.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 137 Zwemend ook smachtend naar dat - hier laat ik je los - Tim
'k Heb je ooit losgelaten net wat ik nooit vermocht, schatteMin.
Of ik steeds een zo goede mama was, maakt het wat uit
Je charisma trok me wel ver over de meet en bracht me tot besluit.…
tijger Tim leert fietsen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 161 stuur niet in de broek
Tim's krachtige poten op de pedalen
het eind van de straat gaat hij warempel halen
afstappen opstappen rechtdoor linksaf
Tim gaat het gemakkelijk af…
Laly's Bar
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 296 It's time now.
Time to change your mind.…
Time
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 723 Tranen in mijn ogen
Getuigen van stille momenten
Het zonlicht geeft kleur
Aan mijn wenen
De maan omhelst een zachte glans
In mijn gebeden
Een roos schenkt geur
Aan mijn verdriet
Een vlinder bewaart de vrijheid
In mijn leven
Tranen in mijn ogen
Getuigen van ongetemde dromen
Tears In My Eyes
One moment in time.…
tijger Tim maakt vriendjes
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 174 tijger Tim is vaak alleen
niemand om te spelen
gelukkig heeft hij een step te leen
zal hij zich niet vervelen
Truus en Co, meestal samen
rennen vrolijk door het bos
plukken zomers blauwe bramen
en zien weleens een rode vos
aan het einde van het pad
vlak bij de kastanjeboom
zit tijger Tim stil op zijn gat
hij voelt zich treurig, voelt…