inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.503):

herfstgeluk

de wind die tussen de bladeren hijgt
een warme damp die de aarde ontstijgt
ik maak met mijn vingers een kijker
het geluk kleurt alle beelden rijker

ontelbare druppels lekken van bomen na-nat
terwijl de zon er in duizend kansen uiteen op spat
de liefde die in mijn bloedbanen als maar groeit
tegen de seizoenen in aan plaats nog wet gebonden

het lachen dat uit mijn groene lippen bloeit
tussen het wegvluchten moeilijk gevonden
mijn ogen dorstig van het niet willen kijken

dit vandaag gaat meer dan gulzig binnen
een moment dat uit het niets opspringt
om met heel mijn mens zijn te beminnen

Schrijver: tim balthazar, 11 november 2003


Geplaatst in de categorie: emoties

5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 748

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)