waar is het rood
waarop ik ooit
mijn koper blies
de waar aanprees
waarmee ik jou
mijn jeugd aanbiedt
groen uitgeslagen
door te snel en
veel willen behagen
loslippig werden
tonen nog donkert nu
voor even de trombone
de spirit is eruit
mijn riet vibreert slechts
kleurloos het geluid…
hij schuift vooruit
en dan weer terug
doch niet in gelijke mate
in wisselende standen
spuugt hij geluiden voor zich uit
op verschillende tonen en maten
of naar links
dan wel rechts
maar immer in de lucht
waar bollende wangen,
droge keel met opgezette aders
in de nek en op het hoofd
tezamen met verlangende lippen
uitzien naar…
het orkest speelt trombone klarinet
trompet de goedig doffende tuba een trom
behoedzaam sluiten muzikanten de mond
om het riet aandachtig verinnerlijken ze muziek
de ronde stem van het koper vermengd met een
ernstige wending van houtblaasinstrumenten
onder hun hoede groeit de melodie
de dirigent zwaait over hoofden lange
bewegingen van…
Zacht droom jij trombone klanken
terwijl de taal speelt, luistert muziek
naar de rust in het spel en wenkt
teder naar die ene laatste sigaret
gevoel blaast een klein wolkje
rook uit en het juiste shot ziet
alleen het mooie, fluisterend
vraagt zij of er wel genoeg is
om weg te geven raken strak
getekende lijnen net dat ene wat
niet meer…
Vraag niet, hoe blij ik werd
door al dat stemgeluid
als voorspel voor 't concert:
viool, trombone, fluit,
violoncel, fagot;
dit was nog maar 't begin
van muzikaal genot.
De stemming zat erin.
Daar kwam de dirigent!
- Een enthousiast publiek.
Nu zweeg het instrument.
Ik taalde naar muziek.
De stilte leek een straf.…