het is koud
om me heen
als de dageraad
daagt
ik draai de lamp
boven mij hoger
en voel
de verlichtende
warmte
mijn gezicht spiegelt
in de ruiten
van de tuinkamer
als het hoofd
zich wendt,
naar welke kant ook,
is mijn
bleke gezicht
op het glas
geplakt,
zie mijzelf zitten
ik ben niet alleen…
de vogels fluiten
zo verwacht mijn oor
als ik de deuren open
van mijn tuinkamer
de wereld komt
dan naakt binnen
dat denk ik althans
het is een kip
dat zijn schor geluid
laat horen
die weet wat het is,
niet bewust natuurlijk,
om op te staan bij
opkomend licht
in de verte wat rumoer
van het vroege verkeer
nog vreedzaam van dreun…
In deze tuinkamer vol planten kunnen wij wonen
nagedacht hoe elke plant zou moeten heten
op het ontwerp hebben we onze tanden stukgebeten
plaatsen voor mussen zijn we toonbaar niet vergeten.
Achter mijn bureau gezeten geniet ik ook van het groen
zodra ik ’s morgens de gordijnen weer mag opendoen.…
Wanneer boomgaarden
terug in bloei staan
in het vroege voorjaar
laten vier jaargetijden
nieuwe lente geuren,
uiteindelijk verfrissend
wordt bloesem naar de zon gedragen
midden in de tuinkamer staat
de kersenboom en loopt weer uit
sappige appelbloesem maakt prachtige
zure veredelde variëteiten
beelden van roze dromen in lenteland…