inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.258):

dageraad

de vogels fluiten
zo verwacht mijn oor
als ik de deuren open
van mijn tuinkamer
de wereld komt
dan naakt binnen
dat denk ik althans

het is een kip
dat zijn schor geluid
laat horen
die weet wat het is,
niet bewust natuurlijk,
om op te staan bij
opkomend licht

in de verte wat rumoer
van het vroege verkeer
nog vreedzaam van dreun

ach ja, daar is een mus
kan ook een merel zijn,
maakt niet uit,
nu in alle vroegte
in een nog slapende tuin

het is zo'n onbevlekt moment
bij aanvang van een dag
je kent ze ook wel in de avond
maar dan om de ziel te reinigen
om het moeten af te leggen

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 29 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 658

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
30 augustus 2006
Email:
miemakehotmail.com
Hoe de dageraad de stilte laat ontwaken uit een wereld van nachtelijk zwijgen. Erg mooi heb je dit stilte-moment in je woorden gelegd. Prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)