Wat wens ik jou
Dat graag toe, nu
Ik je aankijk
In ogen die
Dof van medicatie
Zijn - alle glans
Verloren in de ban
Van een verleden
Dat nu nog te zwaar
Op je schouders drukt
Wat zou ik je graag
Een gummetje geven
Waarmee je alles
Wat je bezwaart
Vanuit een donker
Verleden voorgoed
Uit de weg kunt ruimen…
woorden
zijn mij ontnomen
nu het vonnis
is geveld
wordt mijn keel
langzaam
dichtgeknepen
tranen vechten
om het eerst
geboren te
mogen worden
vlak voor mijn neus
wordt de toekomst
uitgegumd
met gebonden handen
kijk ik machteloos toe
hoe de eindtijd nadert…