Alle inzendingen over vakantiebeelden OR pech

Hoe je door pech overmand Belandt aan de rand, Er haast overheen wordt gedreven. Dan stap je brak Van proza naar Prozac.…

De baanwielrenner Theo Bos had pech Dat hij als kampioen uit vroeger dagen Dit jaar geregeld roemloos werd verslagen En dus zoekt hij zijn heil nu op de weg. En wint hij ook als wegwielrenner niets Dan stapt hij over op de waterfiets.…

Al doet het vele mensen veel verdriet, zo zijn de regels; hij heeft dikke pech. Dus dit is het besluit, in naam der wet: de steppekiekendief wordt uitgezet.…

Die tennisarm en voetbalknie zijn weg, maar dat mijn wipneus blijft, is domme pech.…

Zie ik nu de buurman in de rij Hij draait zich om en is niet blij Had ik dit maar geweten Dat hij niets had om te eten Zijn portemonnee legt hij weg Leeg, jammer wat een pech En hij is niet alleen Stille armoede Ik wou dat, dat verdween!!!…

Zo'n gifmenger noemt zich dus; 'Chickenfriend' Dat doet me denken aan de dikke biggen Die lachend op een slagerszakje liggen Want zo misleidt men ons als consument Maar voor de pluimveesector is het pech Die is een tijd behoorlijk van de leg.…

In de tussentijd is daar het raadsel hoe onvoorspelbaarheid en lotsgebondenheid kunnen samenvallen waarom dit waarom toen waarom hier waarom nu waarom ik karma of de hand van puur geluk of domme pech het blijven raadselheden…

Geld Heb ik niet nodig Om gelukkig te zijn Geef mij maar Alle pech, de dorheid en de pijn En ik ga er doorheen En voel ik regen, fijne regen Extra, als een extra Verkoelende helderheid Zojuist goed gezien Zonder te kijken iets te hebben verstoord Geluk Heb ik niet nodig Om gelukkig te zijn Geef mij maar Alle pech, de dorheid…

Dan ben je op, je hebt pech. Ik druk je uit, op de weg.…

Zonder jou had ik altijd pech, kwam ik terecht in een donker gat. Nu zonder problemen van Oeteldonk tot Rotjeknor. Dankzij... mijn navigator.…

We misten tal van plakken op een haar Door falen, domme pech en stommiteiten. Een makkie dus, mij van mijn taak te kwijten, Dit keer had ik mijn snelsonnet vroeg klaar. Maar woensdag was daar die medailleregen: Het zit me potverdorie altijd tegen…

Een tuinder zou komkommers telen Maar faalt daarin door louter pech Al zijn komkommers rotten weg Het lot kan wrede spellen spelen Hij brengt zijn ploegschaar naar de lommerd Als tuinder blijft hij onbekommerd…

Maar ik heb altijd pech, vandaar mijn angst: Straks geldt voor mij vast: eerlijk duurt het langst.…

de vroegboom voor het raam bijt blaadjes af het laatste geel van sacherijn klampt zich aan het zwieren vast dit jaargetij heeft pech had ‘ie maar wat eerder moeten zijn want al het andere gewas dacht dat het alweer lente was…

Joho, hij was luid zingend onderweg En vrolijk rinkelden de kleine klokken Voor aan zijn slee, door rendieren getrokken, Maar toen had onze brave Kerstman pech, Want door een stel gewapende malloten Zijn al zijn trekrendieren doodgeschoten.…

’t Gezeur moet maar eens afgelopen zijn Het is nu bijna dertig jaar geleden Die moorden waren heus niet zonder reden Dus mag er best wat water bij de wijn Pech dat ze nu pas met dat wetje komen Voor niets had ik altijd die nare dromen…

nee mijn kleintje voor mij ben je nooit weg dat jij niet in 't leven mocht daarmee had je reuze pech jij zou nu beregroot zijn misschien piloot of een dief maar wie of wat mijn pommie jouw moeder heeft je lief…

Of dat nou kwam door vormverlies of pech, Mijn laatste zekerheden vallen weg.…

Er was eens een lelijk prinsesje Dat 100 jaar sliep op een erwt Ze had smerig haar en rotte tanden En droomde van Ernie, het vriendje van Bert Maar op een dag ver in november Kwam een pad vermomd als prins vanachter een steen Hij gaf haar een trap en riep 'Hee liefje, ik ben der!" Maar zij sliep gewoon door en hij ging toen heen Die arme pad…

Heb jij dus even pech, en zeg nooit nooit!…

Hoe mooi had het kunnen zijn Als sommige dingen In een ver verleden Niet hadden plaatsgevonden En ik dus Omonwonden vast kon stellen Dat tot op heden Er nooit iets was gebeurd En geen ‘Niet getreurd’ Of ‘Hee het komt wel goed’ Niet dus…

Naargeestige mistflarden trekken langs Zo koud had je het niet gedacht In Duitsland, op een camping Geen warme pyjama voor de nacht Je dochter ziek van kou en nattigheid ’s Avonds wordt ze hoestend wakker Misselijk zeker? Maar uit haar neus Kruipt een bosmier... arme stakker Na vier dagen weer wat opgeknapt De horrormier enigszins vergeten…

tot nu toe voor ons ongekend Die zal ons vleugels geven die jij eigenlijk al hebt Een ongevleugelde engel zo puur en ongerept Soms zijn dromen mooier dan het leven en is het maar beter dat het zo blijft Bang me weer aan iemand te geven bang dat ik van angst weer verstijf Jou er niet in mee willen slepen in mijn eeuwige ongeluk en pech…

bedrogen Jij hebt me verdoofd Jij zit in de problemen Jij weet niet wat je moet Jij wil me voor de gek houden Het maakt niet uit wat je doet Wat wil je nou bereiken wat wil je dat ik doe jij staat daar maar te kijken van jou word ik zo moe jij hebt me laten vallen jij joeg me weg jij hebt onze vriendschap laten verknallen nu heb je pech…

En straks ook nog de “Dag van domme Pech”. Op beide dagen ben ik héél ver weg!…

om weerstand te bieden aan de tijd die zó snel aan me voorbijgaat schrijf ik een gedicht omdat ik weet dat een gedicht verplicht tot woordgebruik werken met woorden kan vermoeiend zijn waren het niet dat een gedicht ook verlicht en juist dat is het mooie van de poëzie want soms moet je kiezen tussen geluk en vierendelen nou ja…

ik spiegelde in glas zag anderen op mijn schaduw trappen zwaaide en keek om hoorde slechts de echo’s van hun passen ben in het volle licht getreden mijn silhouet is nu verbannen uit het heden ontmoet de zwarte kat loop onder ladders door het onverwachte heb ik wel gehad leer eindelijk beseffen dat alles wat ik doe mijn schaduw…

Kijken met twee ogen. Afstanden schatten. Diepte zien. Maar nu ik één oog mis, besef ik héél erg goed, hoe uitzonderlijk zien, en, hoe ongewoon kijken is. Van verliezen wordt een mens armer. Maar vaak, wanneer we iets verliezen, ontvangen we een geschenk, en, besef ik dat ik niet armer, maar wel veel rijker ben.…

Waar Bauke Mollema de rust bewaart, Zit Nederland compleet in de gordijnen: Zijn voorsprong van seconden gaat verdwijnen, Het heeft veel weg van doorgestoken kaart. Wat ik nog meer zag is niet te verzinnen, Je kunt de Tour de France ook klunend winnen.…

Denk niet dat een verzekering er is Om bij een schadeclaim geld uit te keren. Wat men u ooit een keer heeft aan staan smeren Is bij een claim een bron van ergernis. “Mijnheer, daar kunnen wij niet aan beginnen, Wij zijn de hele dag de premies aan het innen.”…