Alle inzendingen over verduistert

De donkere wolk die kluistert, de mist die je zicht verduistert, de vloek die naar je hebzucht luistert….…

Zijn schaduw verduistert mijn zicht. Het wordt oorlog. De donder trekt van leer. Het onweer vuurt met licht. Een bliksemschicht volgt in zijn kielzog. Er kwaakt geen kikker meer. Onbarmhartig stort het ontij op de wereld neer. Het lijkt wel of het heelal zijn gal heeft uitgebraakt. Het heeft ook mij geraakt en ontwapende mijn verweer.…

Maar ja, wat verwacht je dan van een beitel Het breekt en scheurt door mijn ziel heen Het snijdt en verduistert mijn gevoelens Een beitel is voor snelheid niet voor het slachtoffer De natuur is langzaam en fijn voor de pijn Dat is het eerste probleem aan steen zijn Maar het tweede doet veel meer pijn.…

Van alles nu beroofd, totaal ontluisterd hebt Gij geen toevlucht meer in dit bestaan, nog even en het licht der zon verduistert, o levenslicht, naar wie zouden wij gaan? Met grote spijkers wordt Gij vastgeslagen en tegen 't onrecht biedt Gij geen verweer. "Mijn God, mijn God, hoor naar mijn luide klagen, waar zijt Gij nu, mijn God?…