Kruisweg
Daar staat Gij dan, veroordeeld om mijn zonden,
onschuldig Lam dat aller zonden draagt,
"Ziedaar de mens", met aller leed verbonden,
ter dood bestemd, terwijl Gij toch niet klaagt.
Gij neemt het kruis en wilt van harte dragen
de last door anderen voor U bereid.
Bij U wil ik om moed en sterkte vragen
wanneer mijn ziel in duisternissen schreit.
Die eerste weifeling, het eerste falen,
Gij hebt het zelf ook meegemaakt, o Heer.
Hoe dikwijls nog zal dit zich weer herhalen
en val ik zelf onder de lasten neer.
O pijnlijk weerzien met haar die U baarde
en die U droeg een leven lang in 't hart.
Gij prees haar zalig, daar zij trouw bewaarde
uw woorden tot haar vreugd en tot haar smart.
Ook Simon van Cyrene kon niet weten
welk kruis hij toen mocht dragen onverwacht.
Geef ons ook aandacht, God, voor wie - vergeten-
misschien op ons beroep doet om wat kracht.
Veronica, vrouw van het mededogen,
van voelen wat de Heer nú nodig heeft,
uw trekken zijn bewaard in hen die bogen,
die knielden voor wie klein is, voor wie beeft.
De zwakheid werpt U, Heer, opnieuw ter aarde,
de weg is lang en uitkomst niet in zicht -
Ook nu zijn er zovelen zonder waarde
die meetelt, waar geen heerser zich naar richt.
O vrouwen van Jeruzalem en velen
die met misbaar mijn droevig lot beschreit:
mijn kruis heb ik met anderen willen delen,
kijk om u heen, waar 'k nu in mensen lijd.
Die derde val, het steeds opnieuw bezwijken,
ik weet zo goed, Heer, hoe mijn weg verdwaalt,
al wilt Gij ook opnieuw uw hulp mij reiken,
't is enkel maar Uw liefde die het haalt.
Van alles nu beroofd, totaal ontluisterd
hebt Gij geen toevlucht meer in dit bestaan,
nog even en het licht der zon verduistert,
o levenslicht, naar wie zouden wij gaan?
Met grote spijkers wordt Gij vastgeslagen
en tegen 't onrecht biedt Gij geen verweer.
"Mijn God, mijn God, hoor naar mijn luide klagen,
waar zijt Gij nu, mijn God? - Ik zoek U, Heer."
"Ziedaar uw Moeder", zegt Gij nog bij 't scheiden
aan hem die naast uw kruis in stilte bleef.
"Ziedaar uw zoon dan, vrouwe."- "Ken mijn lijden
en hoe 'k mijn geest, God, in Uw handen geef."
Maria, Moeder van Hem die moest lijden,
en voor ons zelfs de dood moest ondergaan,
wil door Uw voorspraak ons van 't kwaad bevrijden
en laat ons in uw voetspoor verder gaan.
Nu rust Gij zacht na al die wrede pijnen,
want heel Uw opdracht, Heer, is thans volbracht.
De herder gaf zijn leven voor de zijnen;
het eeuwig licht nu voor ons allen wacht.
De dood zal over U niet triomferen,
de kracht van al het oude is voorbij.
Wil ons dan, Heer, doorheen uw kruisweg leren
dat sterven léven wordt. Gij maakt ons vrij.
Deze tekst komt uit: "Ook nu nog gaat uw kruisweg verder"
Uitgegeven door het P.I.C. Hasselt,1989.
skynet.beGeplaatst in de categorie: religie
kruisweg
440
Geef je reactie op deze inzending: