Mijn Minnaar lonkt

Mijn Minnaar lonkt als altijd aan de horizon, maar vandaag is het
de vaart die mijn hart voor zich won - ook al voel ik mij bezwaard. Het
is alsof ik vreemd ging op de fiets. Maar mijn Minnaar deert het niets.

Het kabbelende water van de vaart voelt zich evenmin door mij
bezwaard. Ik strek mij op de vlonder uit. Nergens bespeur ik een
verdacht geluid. Alleen het hout kraakt onder mijn gewicht.

Golfjes dansen in het warme zomerlicht. Vogels zingen. Kikkers
kwaken. Alles lijkt in evenwicht. Ik geef mij over aan de zon. Wie
kan mij wat maken? Plotseling nadert een onweer aan de horizon.

Ik hoor zijn donkere bariton. Zijn schaduw verduistert mijn zicht. Het
wordt oorlog. De donder trekt van leer. Het onweer vuurt met licht. Een
bliksemschicht volgt in zijn kielzog. Er kwaakt geen kikker meer.

Onbarmhartig stort het ontij op de wereld neer. Het lijkt wel of het
heelal zijn gal heeft uitgebraakt. Het heeft ook mij geraakt en
ontwapende mijn verweer. Dan wordt het licht. Maar mijn wereld is ontwricht.

Ik zie het wad. Ik zie de vaart. Zij waren daar altijd al, maar het is alsof
mijn hart ze voor het eerst ervaart. Wat is dit voor een magisch spel? Waren
zij daar werkelijk al? Of was ik er even niet? En waar ben ik nu dan wel?

Wat moet ik beginnen? Angstig voor het licht, schuil ik tussen
het riet. Niemand die mij ziet, maar het wordt stil van
binnen. Ik sla mijn besmeurde handen voor mijn gezicht..

Dan raak ik het water aan. Het spoelt mijn handen schoon en
het smaakt zo zoet! Heb ik het wonder eindelijk verstaan? Vaart
noch wad wankelt onder mijn gemoed. Zij bestaan gewoon.

... Elke dag probeer ik de ziel van de vaart en de ziel van het wad te verstaan wanneer ik met de fiets door weer en wind hun domein doorkruis. ...

magisch spel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53