inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.465):

Licht als zuivere zuurstof?

Ik schoof de grendels dicht,
in mijn meervoudige kamers van
het hart, ooit bloeiden er rozen
door de tijd en ervaring gehard,

voor elke kamerdeur lag de keus
van een regenboog of doornenkrans
in dromen, er drupten tranen uit
elke ruimte die ik binnentrad

waar ik schaduw niet van licht kon ,
scheiden van een onregelmatige
hartenklop, in een niet doorbloed verhaal,
tot ik jou ontmoette in gewone taal, wat

aansprak, zette ik de lichaamssappen
op een kier, aderen stroomden weer
licht in zuivere zuurstof aangeboden,
het doorbrak de sleur, het onbuigzame
hart masseert tot een levendige spier,

de teneur van een rustige polsslag, z’n
oorsprong vindt in elk verliefd gedicht.

... Illustratie: Bron: Puurandfree ...

Schrijver: Pama, 29 december 2019


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 37

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)