Nadat hij lang voor de gemeente werkte
leek het niet vreemd dat hij de ogen sloot.
Hij deed ze niet meer open, hij was dood
en niemand die daar ook maar iets van merkte.
Ach, tien jaar niet bewegen is niet raar
voor een gepensioneerde ambtenaar.…
gebaren
ja, ik ben het
en zie mij meer
naar binnen wenken
het zichtbaar vel oogt nog gaaf
terwijl ouderdom het omringt
in vale tinten
ondersteund door een geknoopte sjaal
je kunt het geheel zien als wijs
doch ook als smaak van gewezen taal
de omsloten glazen geven waarachtig
nog enige kleur aan mijn portret
en ik waarschuw u te veronderstellen…
De winter hangt nu aan een draadje van zijde
In de jaarsafari had hij een mateloze pracht
Flegmatiek kleedt de zon het badende land
Alles geniet van haar onvernietigbare liefkozing
Ze doordringt elke ondoorgrondelijk gewaande wand
Begenadigd warm is de toegang van haar uitvoering
Ik voel de natuurwijziging vreugdevol verschijnen
In de veronderstelling…
Dan denk ik vaak op grond van een
veronderstelling die ik maak:
'die daar ginder zou voor mij wel
eens kunnen vallen'.
Wanneer ik in de nachtjes kijk.
Ik voor dat ik voor de slaap
bezwijk mijn blik nog eenmaal
op die ene ster mag richten.…
ik heb de oorlog niet meegemaakt
(mag mij gelukkig prijzen)
maar heb mijn vader er over
horen vertellen na verzwegen jaren
met een snik in zijn stem
hoe hij verplicht tewerkgesteld
in Duitsland naar zijn jongere broer
Theo heeft lopen zoeken
en na de bevrijding met lood
in de schoenen huiswaarts moest...
die leemte heeft zijn sporen…
Feiten en veronderstellingen
enerzijds drie tastbare gezwellen
en zichtbare vermagering
bevestigd door de weegschaal
anderzijds haar frisse blik
de snelle tred
het sierlijk springen
de arts die zegt dat zij niet weet hoe lang het duurt
de bioloog in de gedaante van een medicijnman
wiens formule nagalmt in mijn hoofd
goedaardigheid…