inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 19.664):

Lenteboden

Nog in twijfel en wankel pinken zonnestralen
Hun schijnsel is uiteenlopend en decoratief
In de lucht schilderen zij de nieuwste verhalen
Weinigen zien dit verrukkelijk versieringsmotief

’t Is de overgang van de oeroude jaargetijden
De totale omvorming tart elke toverkracht
De winter hangt nu aan een draadje van zijde
In de jaarsafari had hij een mateloze pracht

Flegmatiek kleedt de zon het badende land
Alles geniet van haar onvernietigbare liefkozing
Ze doordringt elke ondoorgrondelijk gewaande wand
Begenadigd warm is de toegang van haar uitvoering

Ik voel de natuurwijziging vreugdevol verschijnen
In de veronderstelling dat alles weldra geniaal herrijst
Het doet in mijn hart een moedeloosheid verdwijnen
Er is geen betere regelmaat die me de weg wijst

Ik wacht op de koeriers van het vernieuwingsteken
Ze zijn met dappere spoed naar hier onderweg
De wisselvalligheid zal zich nog op vele wreken
Met toereikende kracht is ‘n nieuw begin weggelegd

Met zorg zullen ze zoeken, ieder voor zichzelf
Gestuurd door de warmer wordende zonnestralen
Nesten bouwen onder een veilig uitgezocht gewelf
Kwetterend zullen ze de lente tevoorschijn halen

Schrijver: Francis Portugaels, 11 maart 2008


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 586

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)