60 resultaten.
Beslist
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.432 Beslist, er begint
iets in mijn hoofd
dat mij als kind
allang was beloofd,
want als blozend ei,
vers bevrucht,
bereikte mij
al een gerucht
maar nog aarzelt het zich,
maar nog is het te vroeg,
ik versta het, ik lig
nog niet stil genoeg
Fort Worth, 23 oktober 2010
-----------------------------------------
'Beslist' verschijnt…
De Kogel
gedicht
3.0 met 14 stemmen 14.898 De kogel trekt een heet kielzog
door de voorkant van het brein
waar de bron had zullen zijn
van latere verantwoordelijkheid.
Elders beleeft haar weefsel nog
de tegenwoordige tijd.
----------------------------------
uit: 'het liegend konijn', 2003.…
Tussendoor
gedicht
3.0 met 11 stemmen 8.966 Wij begrijpen ach zo veel,
ja misschien alles wel verkeerd;
hebben daarvan het tegendeel
misschien te hard geleerd.
Ik maak dus mijn verontschuldigingen
over het hopeloos misverstand
en ons hopeloos onverband
met alle dingen.
Wat heb ik dan in godsnaam bedoeld
zoals ik door de wereld liep
tussen de werkelijkheden door?
Heb ik dan niet gezien…
Huis en tuin
gedicht
3.0 met 15 stemmen 10.508 Hoe dromerig denk ik de wei
zo'n eerste zomer zonder mij.
Het huis is leeg, de tuin in vol.
De paardenbloemen pluizen bol.
De vogels maken geen geluid.
Het gras groeit boven de rozen uit.
Heel voorzichtig gaan de bomen
liggen om in slaap te komen.
Uit hun rompen rijst een woud.
En het huis wordt niet herbouwd.
MORAAL
Ach wat…
Echt gisteravond gebeurd
gedicht
3.0 met 7 stemmen 10.345 Wij zaten gewoon naast elkaar
en keken als altijd naar de tv
toen ik plotseling merkte: Nee,
dat is allemaal niet waar,
ik ben op een vreemde planeet
waar mijn vrienden mij achterlieten
en voor zover ik weet
zit ik eenzaam op visite.
Tegenover mij stond een lijst
waar een landschap in werd gereisd,
en waaruit tot overmaat
raar werd gepraat…
Sluiting
gedicht
3.0 met 20 stemmen 22.940 Als ik morgen niet opsta
moet je niet schrikken:
per slot, elke opera
en alle toneelstukken
hebben hun ogenblikken,
het vallen van gordijnen
of andere ongelukken.
Dit is dan het mijne.
Sluit dus mijn gezicht,
doe die mond en twee ogen
maar netjes dicht
en ik ben voltooid.
Laat zo maar gaan,
en die oren mogen
nog openstaan,
want je…
Uitstel van het einde
gedicht
2.0 met 6 stemmen 21.886 Het advies in dit stakkergebouw
is: Blijf zo lang mogelijk bezig,
maar ik neem dat niet zo nauw
en ben dus flakkerend aanwezig.
Zo voel ik mij soms naar buiten zweven
als ik naar ons uitzicht kijk,
en ben, Bezig, dan weer even
in twee kamers tegelijk.
Dan weer, graag bij bliksemlicht,
moet ik nodig een gedicht
en ben een vleugelsinterklaas…
Moment en haar momenten
gedicht
4.0 met 4 stemmen 9.292 Er was een klein moment
dat wou zo vreselijk groot,
maar bleef geweldig onbekend
tot na haar dood.
En haar dochter, ook al zwanger,
wou graag mooier en ook langer,
en haar dochter ook al zwanger,
wou graag mooier en ook langer,
en haar dochter ook al zwanger,
wou graag mooier en ook langer,
en zo meer, en zo meer
ongeveer
tweeduizend…
De eenvoud van beuken
gedicht
4.0 met 4 stemmen 8.701 Liep ik vijftien meter boven de grond
door de kroon van een beukenwoud
en tastte tussen de twijgen rond
dan denk ik dat ik meer verstond
waarom ik van ze houd.
En kroop ik vijf voet de aarde in
zo traag als hun wortels gaan
dan dronk ik de ware waarde in
van hun aaise groei en staarde in
de poriën van mijn bestaan.
Maar ik zit met mijn…
Lieve Critici
gedicht
5.0 met 6 stemmen 12.114 .
***********************
Leo Vroman overleed zaterdag 22 februari 2014 in zijn woonplaats Forth Worth op 98-jarige leeftijd.…
Ik zal wel zien
gedicht
3.0 met 8 stemmen 14.985 Ik zal wel zien
in dat rotgebied
van duisternis
of daar nog iets is
of opzettelijk niet;
ja ik zal misschien
nog even pogen
daarheen te kijken
met glazige ogen
net als andere lijken
of als een groeiende kreeft
uit mijn strak huidskelet
naar buiten breken
om wat mij omgeeft
te verlaten, met
wat ik beteken.
-------------------
uit:…
BLOEMEN
gedicht
3.0 met 6 stemmen 5.202 Als alle mensen eensklaps bloemen waren
zouden zij grote bloemen zijn met lange snorren.
Vermagerde vliegen, dode torren
zouden blijven haken in hun haren.
Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten,
zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten,
katoenen knoppen zouden openscheuren
tot pluchen harten die naar franje geuren,
en op de bergen zouden gipsen…
Het landschap
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.869 Ik wens je een landschap, zo compleet
dat ik er haast niet ben,
dat jij bemint en ik herken,
waar ik de weg nog weet.
Onder de grote varenblaren
die hier lang geleden waren
wijs ik je de bloemen aan
die ook niet meer bestaan.
Dan sta je stil, knijpt in mijn hand,
en roept: Waarachtig! Daar!
en wijst naar geen spoor in het gras
zodat ik mij…
De laatste wereldvrede
gedicht
4.0 met 16 stemmen 11.545 Waarom draait een groot verschil?
Kijk vannacht eens lang en dood
doodstil vanuit de sterren
naar deze kleine aarde
en niets blijft groot. Wat blijft eigenlijk van verre
over van onze eigenwaarde?
Niets in de eeuwigheid
om voor te vechten zo gezien
en waar kan oorlog anders nog toe dienen?
Ikzelf was eens in een daarvan gevangen
en zag…
Opheldering
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.384 Als ik veel meer wist
van ruimte en tijd
bleek de werkelijkheid
een beschilderde mist
en zou die optrekken
dan zou ik beslist
een heel andere ontdekken
en als die zou verdunnen
dan scheen
mijn oude er weer doorheen
en wist ik meer dan alleen
iets van de hunne
maar van ruimte en tijd
en werkelijkheid.
--------------------
uit: 'Daar…
Een stille ontmoeting
gedicht
4.0 met 5 stemmen 5.318 Soms moet ik zo verlangen naar
blauwgras, wimperparelgras,
zoals ons tuintje vroeger was,
honderd jaar, duizend jaar,
liesgras, trilgras, liefdegras,
duizend jaar geleden, maar
kweldergras, knolbeemdgras,
kijk daar eens even, daar
scherpgras, hardgras, tandjesgras,
een lege kleine zoogdiervacht,
kamgras, baardgras, borstelgras,
zo onaantastbaar…
Einde
gedicht
3.0 met 13 stemmen 10.551 Hij lijkt vast minder erg -
die lief bijeengebrachte
hoop spaanders van mijn gedachten -
op mij dan een berg.
Waar zal die laaiende gestalte
van mij dan uit bestaan
en waar kwam die al te late
eerste vonk vandaan?
------------------------------------
uit: 'De mooiste gedichten', 2015.…
Drie stenen zitten op een steen...
gedicht
4.0 met 6 stemmen 13.010 Drie stenen zitten op een steen.
Acht stenen liggen er om heen.
Daar onder liggen er nog negen.
Andere daar naast en tegen.
Een steen steekt half uit het zand naar buiten
om zich nog eventjes te uiten.
Leer, kinderen, dit uit zijne mond:
houd steeds een vuist boven de grond.
-------------------
uit: Tirade 1968…
De grote tuin
gedicht
2.0 met 12 stemmen 3.987 De grondwet van de aarde
is langs de kanten
van wegen en paden
nu al uit planten
en bloemen te raden:
waarom hier dit gras?
Omdat iemand zo pas
of ooit, zeg maar ooit
een eeuw geleden
langs is gereden
en zijn bakje as
had leeg gestrooid.
Waarom daar die planten?
Daar heeft een tante
op een deken gezeten
en bessen gegeten…
Lekker niet
gedicht
4.0 met 2 stemmen 5.993 Ach hoe verdacht lekker
languit in bed en
dat ik die wekker
niet hoef te zetten
vannacht
morgen niet met die pijpen va de
onder- en bovenbroek hoef te worstelen,
geen mensenvlees en tanden
meer hoef te borstelen,
geen griezelige roem en
geen angstig nieuw boek!
S.v.p. geen bezoek
en geen bloemen
----------------------
uit: 'Daar…
Aan een vriend
gedicht
3.0 met 25 stemmen 13.423 Ach, laten wij geen ogenblik bederven
voor wie van ons het eerst zal moeten sterven,
en laten wij ook nimmer praten
van alles wat wij huichelden en haatten.
Zolang een vlerkgespreide leeuwerik blijft zingen
vergeeft zijn God ons al wat wij begingen,
zolang wij kersenbomen zacht in bloei zien staan
dan hebben wij nog niemand kwaad gedaan.
Ach…
Een klein draadje
gedicht
2.0 met 24 stemmen 4.039 Met dat hoofd gebeurt nog eens wat.
Het gelaat ligt me al te plat
op de vette hersenkast.
Er gebeurt vast wat.
O, als ooit dit peinskistje splijt
als een vrij eetbare brei
verschijnt dan dit brein van mij
en bevlekt met gedachten de grond
maar de dood verzegelt mijn mond,
en minder dood dan wel veilig
sterft het schijnheilig.…
De drie zwanen
gedicht
3.0 met 16 stemmen 4.741 Die drie zwanen
drijvend op het meer
zag ik niet weggaan en
waren er weer,
en de treurwilg met een
scheef houten been,
haar haar omlaag
en weerkaatsend omhoog
maakte een boog
om de zwanen heen,
door een kind getekend, maar
ik moet om te beginnen
het kind nog verzinnen.
Dan is het waar
maar lang, lang later.
Dan is het najaar
en klotst…
Veelheden hoe
gedicht
4.0 met 7 stemmen 2.626 Een half petje kip,
een popotamus hip,
twee muisjes vleer
vier hanen weer,
acht beelden voor,
zestien kijkjes door,
tweeëndertig vliegjes vuur,
vierenzestig kastjes muur,
honderd achtentwintig fouten druk,
een kippetje tuk?
tweehonderd zesenvijftig stokken tover,
vijfhonderd twaalf tochten over,
en ongeveer,
duizend minnen meer.
----…
PALESTINA-ISRAEL
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 240 Voor Dries van Agt
is het dag geworden
Hij heeft het licht gezien
en laat dat heftig stralen
vanavond in Rotterdam:
"Dierbaren, makkers, vrienden,
ik ben Christen,
ik ben Europeaan,
ik ben Democraat,
ik ben ouder, wijzer
ik hoop het mee te maken".
Zijn voortschrijdend inzicht
geeft een helder inzicht
in een onhoudbare situatie:…
Dagboek van een miljardair
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 100 Komt een gewichtige miljardair,
met zijn dagboek in zijn klauwen,
vol ontroerende verhalen.
Over hoe verantwoordelijk hij is,
wat zijn vermogen wel niet vermag,
en hoe hard hij heeft gewerkt.
Hoe hij zijn geld wettelijk heeft vergaard,
en eerlijk aan de mensen moest onttrekken.
Volgens zijn kasboek in zijn klauwen.
Zijn weldadigheid wordt…
De Dam, de Dodenherdenking, de Duif en het Virus
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 121 rouwt
Dan zie ik een duif:
“” een duif van honderd pond,
een olijfboom in zijn klauwen,
bij mijn oren met zijn mond
vol van koren zoete vrouwen,
vol van kirrende verhalen
hoe de oorlog is verdwenen
en herhaalt ze honderd malen:
alle malen zal ik wenen””
(Leo Vroman’s gedicht ‘Vrede”)
maar door de tranen heen
voel ik de vrede van Vroman…
Vreten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 554 (vrij naar het gedicht ‘Vrede’ van Leo Vroman)
komt een duif van honderd pond
met een eetdoos in zijn klauwen
naast mij zitten op de grond
en begint zich vol te stouwen
zonder zich aan mij te storen
honger is niet gauw verdwenen
alle schaamte lijkt verloren
ieder frietje doet mij wenen
hij vertelt een triest verhaal
kind aan vraatzucht…
Goden welgevallig
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 Biologen,
die verliefd worden op het leven,
kunnen dat leven niet begrijpen.
Theologen,
die te fanatiek in God geloven,
weten niet of Hij echt bestaat.
Schrijvers,
beseffen heel trefzeker,
dat zelfbedachte verhalen,
moeten worden losgelaten.
Dichters,
omdat woorden spontaneren.
Omdat wat losgelaten wordt,
een eigen leven leiden gaat…
Kruisen Vluchtelingen Herdenking Rembrandtplein!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 132 Als ik morgen op het Rembrandtplein sta, sta ik ook in gedachten op de Dam, bij het Homo-monument en natuurlijk in Rotterdam, mijn zo zwaar gebombardeerde geboortestad
en als ik daar dan sta denk ik wellicht alleen maar aan:
mijn overleden vader Gerrit Jan, dwangarbeider (11/44) in Duitsland en na mei 1945 alleen teruggelopen; 36 jaar
mijn…