De Dam, de Dodenherdenking, de Duif en het Virus
De Dam is stil
de Dam is stiller dan ooit
de Dam is doods
de Dam is dood
de Dam rouwt
Dan zie ik een duif:
“” een duif van honderd pond,
een olijfboom in zijn klauwen,
bij mijn oren met zijn mond
vol van koren zoete vrouwen,
vol van kirrende verhalen
hoe de oorlog is verdwenen
en herhaalt ze honderd malen:
alle malen zal ik wenen””
(Leo Vroman’s gedicht ‘Vrede”)
maar door de tranen heen
voel ik de vrede van Vroman
lees ik zijn gedicht in z'n geheel
op www.gedichten.nl
ik lees het als een bijbelhoofdstuk
om te blijven geloven dat
dit nooit meer, dit nooit meer gebeurd
ik kijk vanaf mijn balkon naar de hemel
ik zoek God, de vader en spreek:
“Ik wil vrede God, Godverdomme vrede
en een eind aan dat tering-virus;
begrepen, ben ik te verstaan?”
... Vloeken is doorgaans niet functioneel, maar soms wel, zoals in het gedicht van Leo Vroman, wat nadat ik het in 2014 heb toevertrouwd aan www.gedichten.nl, bijna 30.000 maal ik bekeken! ...
Zie ook: http://www.janjacobkrediet.nl
Schrijver: Jan Jacob Krediet, 4 mei 2020
Geplaatst in de categorie: oorlog