Alle inzendingen over wc bril

Uiteraard; wc-papier. Wat is toch die aantrekkingskracht? Die lokroep van een stuk papier waarmee men de bilnaad opschoont. Vanwaar die spontane volksstrooptocht? Is het de angst om de hele dag de broek aan de bips te hebben plakken? Bang dat we met de hand en stromend water in de weer moeten?…

Geurdraad in `t plafond Links Als laatste onderdanig geregen Een dikke roze vlinder En Als eerste een schelp Een lange Dan weer een zeepje Gewoon een vorm Rood Vervolgens een waaierschelp Zeepje schelpje zeepje schelpje Zeepje schelpje vlinder Roze vlinder Die dikke Sloom hangend Noodgedwongen toeverlaat Draadje aan een haakje Er prijken…

‘t Is goed dat daar iets tegenover staat: De koe-wc behaalt een Eerste Prijs. Als melkvee op bevel kan leren plassen zal niets in het klimaat ons nog verrassen.…

Wat we willen: Momenten Van helderheid Of beter nog: van grote Klaarheid Schaars zijn die momenten En ook nog goed verborgen Zoeken heeft dus Nauwelijks zin, maar Vinden wel De kunst is zo te leven Dat het je overkomt Die klaarheid, af en toe ----------------------------------- Uit: 'Verzameld werk', 2002.…

Je kunt je duizend keer Hetzelfde verkeerd Herinneren. Zo weet ik beslist Dat de zon scheen toen Ik voor het eerst Een vrouw zoende Tussen haar benen Toch was het nacht Of avond op z'n minst Dat kan niet anders Ik moet al die jaren Het licht naast Het bed voor de zon Hebben aangezien Ook is denkbaar dat ik Die keer verwar Met…

ik ooit woonde Ligt een straatje dat nog steeds precies Hetzelfde straatje is, met ’s nachts dezelfde Glinstering op de natte keien, dezelfde echo Van mijn voetstappen die hier voor altijd Eenzaam klinken, zelfs als ik zij aan zij Ga met mijn eigen vrouw op hakken ---------------------------------------- Een van de gedichten die Martin Bril…

Geen reet Te doen Geen reet Te zien Nou ja Verderop Eentje ---------------------------- uit: 'Verzameld werk', 2004.…

De zuster duwt het bed door lange Stille gangen naar de OK, haar kleppers Piepen op de vloer, patiënt Ligt in een blauwe schort Patiënt ben ik, en aan 't plafond Zoeven tl-buizen voorbij, de weg Gaat naar het licht, om niet Te zeggen dat ik steeds dichter Bij de waarheid kom, Grote duisternis -----------------------------------…

Je mist meer Dan je meemaakt Helemaal Niet erg ---------------------------- uit: Verzameld werk, 2002…

Pap, zegt mijn dochter achterop Zie je dat meisje - ze fluistert bijna Ja, zegt pap, hij ziet het meisje Die heeft een broek van Replay Een truitje van Diesel en een Puma-tas Ooh, zegt pap, hij had het zo snel niet gezien Ik heb ook een Replay, vervolgt Achterop de dochter, en mama heeft Een truitje van Diesel, Puma-tassen Vind…

Verkeersdrempels Rotondes en overal Te huur: Bedrijfsruimte Een klein land Veel dromen -------------------------------------------- uit: Verzameld werk, gedichten, 2002…

De zon ging stralend onder De zon kwam stralend op Daar lag het dus niet aan Dat ik zo godvergeten was.…

Wat we willen: Momenten Van helderheid Of beter nog: van grote Klaarheid Schaars zijn die momenten En ook nog goed verborgen Zoeken heeft dus Nauwelijks zin, maar Vinden wel De kunst is zo te leven Dat het je overkomt Die klaarheid, af en toe ---------------------------------------- uit: Verzameld werk. Gedichten (2002).…

met carnaval in 't mooie Veere zag ik een WC-pot flaneren gevraagd naar 't waarom antwoordde hij dom: voor brildrager wil ik gaan leren…

Met carnaval in 't mooie Veere zag ik een WC-pot flaneren. Gevraagd naar 't waarom antwoordde hij dom: "Voor brildrager wil ik gaan leren."…

Dromerige herinneringen aan toen bekeken door de roze bril van vandaag…

een maskerade door mijn felgekleurde bril oogt werelds beter…

moet halveren Want daar stond je verstand acuut bij stil De wijsheid komt kan ik hem openbaren Ook zonder bril, Rob Jetten, met de jaren.…

Want iedereen kent mij met een bril en een stropdas als de wijsheid die altijd belangrijk en onoverwinnelijk lijkt. Ik kijk streng en ik lijk wijs vol woorden waar ik mijn stropdas graag aan ophang zolang iedereen kijkt en mijn bril een waarschuwing tegen dromen lijkt.…

Wat een zegen Maar alleen nu leeftijd parten spelen gaat, slaat dat op de ogen en zie zo best niet meer Ze beginnen uit te drogen en doen een beetje zeer dus vroeg ik Hans Anders snel om raad Hans heeft zichzelf anders wel bewezen door een bril van drie glazen te voorzien Nu zie ik weer Gods werk en bovendien kan ik ook mijn eigen werk…

Wat van hem als schrijver overblijft Zijn wervelende, fonkelende zinnen Die komen als de zomer bij je binnen Zoals hij in één pennestreek beschrijft; De jonge vrouw die een cafeetje binnenschreed "Ze droeg een rokje waar de wind wel raad mee weet"…

wat ik zal moeten weten is dat mijn bril haarscheurtjes vertoont, liefelijk en moederlijk [ wonderwel] het diafragma centreert te noordelijk wat onomstotelijk bewijst dat de prijs naar gelang het geleverde het zuidelijk halfrond discrimineert ten aanzien van dit pokerspel de winnaar is diegene met het duurste montuur…

Binnenkort ziet u wat u maar wil met een fantastische Google-bril. Zo rijdt u gedwee blauwluchtig naar zee. Al staat u al uren in Dordrecht stil.…

Enfin Martin domheid is inderdaad brutaal pathologisch mondig Miskend zelfgenoegzaam grotesk Het zet zijn wangzakken van misprijzen op als een brulkikker Het blaast zijn leegte op en denkt ondoorzien te imponeren als een keizer zonder kleren Domheid is gewend dat roepen effectiever is dan denken de aanval effectiever dan…

Mijn bril vergroot de tranen van de moeder op het scherm die gilt en kermt en jammert om haar kind waarvan ze onder rokend puin alleen de hand, waarin een potlood, vindt Ik zet mijn bril af voor zulk wreed ondeelbaar leed Tranen zullen haar niet baten Ik heb ze desondanks gelaten…

De ogen achter de bril zijn blindgeslagen door de dood werkloos liggen de glazen in een montuur dat uit de tijd schuift niemand neemt de bril op waagt te zien wat geen kijken is door glas dat cilindrisch is multifocaal en jampotdik geslepen de dode had de goeie ogen voor het doorzichtige stilleven in zijn opengeslagen verpakking…

Ook zij hebben ginds recht op een wc!”…

Ik ging laatst op vakantie en nam mee Een buikvirus om alles te vergallen Maar zeer geschikt om stevig af te vallen Door alle sprintjes richting de wc Na elk bezoek dacht ik, zo trots als wat: Ik wist niet dat ik dat nog in me had…

ik blijf het niet begrijpen ik zie ik zie wat jij niet ziet was het een spel wij zouden spelen het is geen spel ik schrijf een bril voor wie wil zien ik voel en zie verdriet voel onrecht ik zie ik zie wat je niet ziet ik voel ik schrijf een bril en geef een loep om in je hart te kijken daar waar pijn en geluk…

Hiernaast trekt nu niemand de WC door. Wat een eenzaamheid!…