484 resultaten.
Horizonvervuiling
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 2.138 Daar zit hij daaglijks, uur na uur
goed verstopt, in mysterie gehuld
de beeldige in een zaak van geduld
een Hercules met in zijn rug een muur
Ons wereldje draagt hij heel even wichtig
op de breedste schouders van `t heelal
nooit eens of ooit, noch wiekend na val
zijn naaste is daarenboven (mede) plichtig
Tezamen draaien zij moeiteloos door…
Onderwijzer
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 463 Waarin mijn tijd zich verloren weet
blijft het geheugen steken uit dagen
staren onder wijzers die uren vragen
stellen omdat zich het luiden van meet
af, aan, uit, in, over, achter, langs, op
gelegde aanwijzing die mij`t er in luist
eren niet dragelijker op maakt, juist
waar dat beter zou zijn voor mijn kop
Want de aanhef draagt het…
Voetbalkende
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 542 Zie ze daar in net pak staan
op eigen verhoging aangesteld
hard ellebogen is wat hier telt
die cursus hebben ze vaak gedaan
Daarin cum laude geeft de waan
dat een dure diploma iets vertelt
of bakken bullen onschuld stelt
wanneer ze over lijken gaan
Lees de vette koppen pletten
wanneer de score uit de hand wordt
afgekat door schapenland…
Betovering
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.733 zie haar liggen, d' schone maagd
zo onschuldig als haar spinnen
zal ik haar fluweel beminnen
totdat ze magistraal ontwaakt
zie haar ogen langzaam open
begroeten ziel in vogelvlucht
verjagen kilte uit de lucht
elk angstig zet het op een lopen
zie haar wimpers tegen ‘t licht
vragen knipperend de zon
ontslaapt nu eindelijk mijn bron?…
Uithalen vol zilt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.445 Het noodweer luwt met droeve snik
waar druppels verbergen onder tranen
die zich na droogte steeds vaker banen
langs getrokken sporen uit menig ogenblik
Triest gevoel ebt weg in sterke vlagen
paniek slaat golven langs boeg voorbij
het zicht schreeuwt gillen binnen mij
geraas overspoelt mijn angstige vragen
`t is niet zo dat je er niet meer…
Ingetogen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 565 Eerzaamlied is mooi:
“Uit de tenen oogopslag,
bloesemachtig lieve lach;
rode appelkoontjes tooi.”
Eenzaamlied mag nog best
d`r refrein, een beetje tonen
teer decor om te bewonen.
Niet te lang; zonder orkest.
Breekbaarlied zo zinnig kuis
wervelend al van geluk
maar toch liever niet gelijk
heel het liefdeswijsje rijk.
Dat maakt de ontdekking…
November lente
netgedicht
2.0 met 26 stemmen 11.129 De zon die tussen bomen scheen
in pastellengloed van mist gebed
warend loom tussen het herfstpallet
van ‘t bos dat dichtte om ons heen
Het hoge gras doortrokken sporen
met ongerepte paadjes puur natuur
stil, wild, liet `t verscholen avontuur
instemmend haar zuiv`re lente horen
al spinden rupsen gene zijde
een vlinder ontpopte in ons beide…
Voetvegen
netgedicht
3.0 met 44 stemmen 14.844 Verachtelijk, vol van vunzige viezigheden
vielen vuile vlagen vadsige vechters
voor vier vrolijke vlotte vlechtsters
vulgair vlijmend van vurige verleidelijkheden
Voorvocht vonkelde voor vaderland
verrade verborgen vuurlinie van vijand
Vele vechters vertrapten vlechtwerkgranaten
vlogen verrast voorbij, van voeten verlaten.…
Polemiek
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.995 Hangend in mijn luchtkasteel
waar ik met kleine stipjes mee
hoog vanuit mijn wolkenzee
zie `k herhalingen van te veel
Aan gronden neem ik geen deel
want ik waan mij een goede fee
Verwerp de schaduw van elk idee
waar ik van droom en of mee speel
Ik heb het land aan zeeën tijd
en overdrijf uw stranden graag
Die grenzen loos ik…
Onder het bordes van een tovenares
netgedicht
3.0 met 165 stemmen 132.021 Een jaarlang al mijn glimjuich-heks
een wonderfee met toverkolder
ze heeft een maffe melige kronkel
vol tinkel- en ook tankelvonkel
in d`r goed gemutste bovenzolder
De dagen die ik minder relaxed
grommend in mijn wolfsrol kruip
giet ze stiekem vol met giechelstof
ze brouwt drankjes tegen duf en dof
glanst mijn slechtste dag tot in een stuip…
Jouw zachte delen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 915 Zonder jou, kan ik niet
men kan er evengoed voor pleiten
dat ik mezelf in vier moet splijten
als kwartslacht van mijn liefdeslied
Ik schenk, te krassen door de kraaien
warme kassen waar wouden planten
gelukkig wormen door mijn restanten
een tierig bos, dus laat maar maaien
Slink, stink, rot mij onherkenbaar
zwam en schimmel, kom bot welen…
Door en door getikt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 490 Als ik de liefde met je bedrijf
houdt de tijd zichzelf verborgen
telkens vergeten wij tot morgen
om te zoeken waar ze blijft
Zo vaak ik onze liefde beschrijf
wanneer ik even dromen mag
verspring ik gaten in de dag
met niet veel anders om het lijf
Dan word ik wakker koud en stijf
omdat ik tijden zat te staren
in vroeger klok getik…
Hoofdvredebreuk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 673 Daar klop je aan, zonder aankondiging
je hebt jezelf grijnzend binnen gelaten
jou bij me voelen, is de stilte verlaten
die je breekt met `n dreigende fluistering
Verduistering kerft als ik je omtrek zie
gaten vallen in -de gedachten die me
haten omdat jij ze wild naar buiten mept-
vergaan kermend als ik naar binnen staar
Ik bedaar in de…
Gril
netgedicht
2.0 met 22 stemmen 6.635 Wij rennen ras naar het altaar
onze honger kan niet wachten
vleselijke liefde te betrachten
boterbrief daarvoor, aldaar
Leg sintelstenen openbaar
bid wiens ook hoger machten
om dit kippetje te slachten
eer de schrans met huid en haar
Rook likt lucht vol ziltekruid
wit van maagd`lijkheid berooid
als ze zacht door sluier sist…
In sonnetvorm komen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 6.258 Sonnetvorm, sonnetvorm, alweer een sonnetvorm
kwam ik daar maar vaker een goeie van tegen
helaas is dat een genoegen zeer zelden aangelegen
‘t zijn zandtaartjes, windhaantjes, glazen zonder storm
Sonnetvorm, oh net vorm, ik kan er niet meer tegen
te vaak blijk je bagger, da`s modder zonder kluit
het slijk van de aarde pust hormonen in je uit…
Advertentie
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.455 Ik heb een verrassing voor je
ik weet eindelijk wie je bent
je woonadres is me bekend
Wees gerust, ik ga je niet vermoeien
geen lezing, wat is aangedaan
of hoe het dat meisje is vergaan
waarmee je dacht te mogen stoeien
Ik heb een verrassing voor je
je krijgt terug wat je ooit gaf
ook al ontliep je toen je straf
Welnee, je zult van…
Het huilen van een pasgeboren wolf
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.157 angst bedaren
nu een geweerschot knalt
Jager
een hevige pijn bijt
vlammende pijn verscheurt
de richting van de vrijheid kwijt
mijn grijze pels verkleurt
Ik jank luid, ik grom
van pure angst en haat
weet instinctief precies waarom
het vluchten niet meer gaat
De lucht lijkt haast bevroren
een wolk trekt voor de maan
mijn macht als wolf…
Douchegordijn
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.477 Haren sluik nat van het rein en
damp omgeeft als sluierbruid
strijkt voorbij aan warme huid
nee velt aan haar vast te lijnen
Stof devoot om middel heen
dagen tot langdradig strelen
los gedragen voile te delen
zo doortastend mooi zij scheen
Tot haar heupen zich ontfermen rond
-als, warm als, lokkend omgeven als nee als-
de wanhoopsflop…
Vrije val
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 905 Al sinds de ochtenddauw in touw
verbonden met een lijn verbeiden
aanwezig voor gezette tijden
routine lijkt in ogenschouw
De vreugde daar te staan, te staren
op langsvarend bries bravoure
aan zijde lokt het zijn retour
naar waar de wezens innig waren
Elke vezel voelt gerust
iedere tel verwacht de hang
herkenning in zichzelf te slaken…
Thee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 642 Een biscuittje bij de thee
korrel blijft in stil verlangen
aan d`r volle lippen hangen
lispelt dorsten met haar mee
lepel wordt afwezig roer
in de goudgelige stromen
die warm in het kopje dromen
zilver wervelt parelmoer
Porselein ginnegapt breekbaar
terug met vlaag melancholiek
tuimelt zwervend in bouquet
Kruimel zandt in het verzet…
IJsberend botje
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 697 Heilbot in een kom gedaan
sliertjes groen en slakkenhuis
pompje blaast borrels uit buis
ik staar haar als zij mij aan
Kleine kosmos zonder kant
achter is zo front als voor
overheen en onderdoor
wereld zonder scherpe rand
Rondjes zwemmen naar belief
gevangen in een atmosfeer van
vredig achter uitkijk zwerven
Tot het tijd wordt om te…
Kwakkelweer
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.116 Ik huiver dit plekje in stilte
schraap moedig bij elkaar
om te laten talmen tot waar
ik kalmen streep tegen kilte
Starend als een vis naar vrijheid
gebonden in kermen aangemeerd
winters steenkoud geconserveerd
ijzingwekkend snerpend respijt
Versteven tot onder, tegen de tijd
over geleverd aan; onderdoor `n
snijdende wind met ijzerkreten…
Schemerduster
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.338 Streellicht vonkelt mondjesmaat
puilt zijn zuchten langs de tocht die
nog zijdelings om ronding schuilt
naadloos neemt het nauwelijks deel
Flinter maanlicht raakt verstrikt
maast zich tussen schaduw door
schoort onthulling rank van waas
likkend glans aan scheuten zinder
Wadend in fluweel vertekend
aan wellend wasem amper damp
sleept de…
Melange colique
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.120 In potpourri zon net verlaten
kleurt zeis plaque romançero
chanson bouquet in paradeau
onder balkon couplet Cantate
Ballades rijgen aan den late
tot jalousie en tante Teau
onmin uiten in potverdeau
en steken legen over `t blaten
Rond deelt zomers Cologne eau
in potpourri zon net verlaten.…
Spitsvondig
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 2.902 Een delicaat Ierse hymne bracht
geestigheden wier sluiers doordacht
ontdekt door Frits Spits
die trok d`r een rits
gelijk heeft hij `t verschijnsel verkracht…
Duister nis
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 3.628 In `t donkerst plekje van dit tabernakel
bij het krapste altaar binnen zijn tempel
achter een deur zonder alt hoge drempel
noch koren of bonen of hemels spektakel
Er doolt geen licht, sinds ster doch glas
in `t lood daar pronkt, totaal overbodig
maar ach, hij vond het ginds ook nodig
zo blijkt zelfs `t kleinste gewijd waterpas
Zijn bezoekjes…
Achterdocht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 704 Vergeten in dalen schemerrood,
dicht bij elkaar, verstopt onder vacht.
Verdreven in jacht,
als deelgenoot.
Verborgen in vroege ochtenddauw,
met flarden aarzelend licht.
Het drijven van warmte op de kou.
Verraden door een mozaïek
van geurig zwakke vleugen.
Haastig vlucht de leugen,
angstig en ziek.…
Snelheidsduivel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 915 Je kunt niet meer verder
brand in je longen
angst slaat je lam
je wordt besprongen
Grommend gehijg
geen poten, geen handen
honger in het maanlicht
druipt tussen tanden
Vlijmscherpe pijn doorboort
eindigt angst in gebeuren
het kraken van je botten
het gevoel te scheuren…
Kom genieten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.457 Handen verwarmend om een kom
zo stel ik mij haar voor, te zitten
met over `t randje glurende lippen
zoekend naar `t waarheen; waarom
Ze droomt zoals geen ander kan
van kleine dingen, diep gevoel
daarin baant zij haar levensdoel
en waant zich daar het hare van
Handen warmen een simpel gebaar
fluwelen rimpelen ronde fluisteren
ogen blikken…
Seizoen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.344 Bliksemschicht schiet door dicht getrokken
gordijnen van zwaar beladen kolken
wolken pakkerds treffen in`t aangezicht
schokken smeltwatervallen langs haar lijnen
Regenbui drijft over als een sluier prevels
schuin afgeklonken aan rondingen einder
verschijnt er grijs gezonden een ara in rui
nevelmotjes fladderen van onder tot kruin
Zon breekt…