Netgedichten

netgedicht (nr. 5.861):

IJsberend botje

Heilbot in een kom gedaan
sliertjes groen en slakkenhuis
pompje blaast borrels uit buis
ik staar haar als zij mij aan

Kleine kosmos zonder kant
achter is zo front als voor
overheen en onderdoor
wereld zonder scherpe rand

Rondjes zwemmen naar belief
gevangen in een atmosfeer van
vredig achter uitkijk zwerven

Tot het tijd wordt om te sterven
tussen scherven of in pan
veiligheid is relatief