Er zwemmen bloeddorstige kaaimannen
en zeemeerminnen met zware boezems
in de Goudse grachten
en ze verdragen elkaar.
In de Museumhaven heb ik gevreeën
met een aardige zeemeermin. Ze ritste
zo haar vissestaart open. Het kan dus.
In mijn woonboot aan de Kattensingel
verzorg ik bijna honderd zwerfkatten.
Iedere avond probeer ik met gedachten…
streed ik
voor ons legioen
Aan de grenzen
van het Romeinse Rijk
Novio Magum
mijn woonstede
Zo herkent u
mij, in tenue
uit 'n ver verleden
'de krijg', m'n leven, inkomen.…
als een orkaan
giert de koude
wind verwoestend
een dolgedraaid
systeem de
teloorgang van een
cultuur dat het
naakte leven van
mensen uitschakelt
ik zag zwanen
afgetekend tegen
de blauwe hemel
in de aardse
woonsteden
opgetild boven
het grauwe water
met warm
kloppend hart
vechtend tegen
dat wrede
ik zal zwijgen
over dit thema…
Ik schrijf mijn zinnen
tussen hemelse woonsteden
lieflijke gezangen rondom de reuk van
zwavel en lelies
met iets wat opvalt
zoals toen op die bewuste Pinksterdag dat
een trooster voor ons wil zijn
tussen de doodgravers handen ons lied
woorden van leven
diep in onze ziel geschreven
de kracht van ons volk; van ons geslacht
gezangen…
Heer, ik zal in rust en vrede,
Mijn woonstede,
Houden in Dijn hut altoos.
Ende mijne toevlucht nemen
Tot der schermen
Dijner vleugels, schadeloos.
Want Du hebst toch mijne reden
En gebeden,
O God, gunstig aangehoord,
En dergenen erf gegeven,
Die daar leven,
In Dijn vreze, naar Dijn woord.…