Nadat de zonne slapen ging,
Zien wij uit hare sluimering
Des morgens haar ontwaken:
Legt ons ook de Engel van de dood
Te slapen in des aardrijks schoot,
God zal ons wakker maken.
Dan staan wij voor des Heeren troon
Tot onze straf of tot ons loon,
Voor al ons goede of kwade.
De braven zien hun vrienden weer,
De braven zien ons lieve…
soms zie ik
stukjes ziel in een
onverwacht gebeuren
een oogopslag
of lieve lach zij
kleuren ineens mijn dag
het zijn intense
geluksmomenten
die ik meer zou wensen
het zielenleven
lijkt in zijn roerselen
ons laatste groot geheim
alleen de pijn
kent iedereen uit
een heel diep ervaren
laat geluk maar komen
in een nieuwe dimensie…
Als we naar een kaars staren
kunnen we dan het licht ervaren
geeft de geur van een dennentak
ons zielenleven meer gemak
Kunnen we het in ballen vangen
met jingle bells muzikaal behangen
in kerstkaarten misschien
of willen we toch iets diepers zien
Het leven opnieuw beginnen
die vlam zit bij ons binnen
je vindt deze bij hem en bij haar…
zonne lachten,
doet nederbuigen onder 't lood der smerte,
- doet nederbuigen in wanhopig smachten,
zo droef, ach, o zo droef, tot haar verterte
de tred des wandlaars, onbewust hoe 't herte
toch pijnlijk krimpen kàn om al die klachten
verloren en niet eens dat lied gezongen,
vol liefde ruisend van miljoenen tongen
en rijk van ingetogen zielenleven…
mijn gezicht is niets te zien
mijn handdruk blijft ferm
krampachtigheid is niet te bespeuren
liefde kan ik nog steeds uitstralen
hoop blijft voor mij een gegeven
vertrouwen is op mijn lijf geschreven
en steeds maar weer
is er iets wat me treft
het overkomt me gewoon
misschien ligt toch de oorzaak in mij
ik treed nu in mijn diepste zielenleven…
Cyclisch denken is
Alom wereldgebeurtenis
Ons tijdsbesef is onterecht
Lineair is niet de weg
In zuidelijke landen
Vandaag vier uur
Komt morgen weer
Dan haast je je niet meer
Maar bij het meest essentiële
Leven na de dood geaarzel
Is dat nu lineair of cyclisch
Of niets slechts enkel hoop
Mogelijk is de natuur cyclisch
Maar zielenleven…