Alle inzendingen, jaar 2004, week 44

De één heeft de bal stevig vast Wil hij hem delen? De andere, wil die spelen? Of rusten ze samen na hun spel? De één staat op, loopt weg De ander wijst nog… “Weet je wel…?” In het weiland klinkt een groet Er schalt een lach Een boom staat stevig Midden op de dag…

De achterste zei nog: Pas nou op! Maar de voorste figuur Liep het schilderij zo uit… En de bal lag tegen het lijf dat weer leunde tegen de boom En de boom voelde zich alleen Geschilderd Als in een nageleefde droom…

Een fris groen weiland Sprietjes gras dichtbij Een solitaire boom Stevig, vol van kroon, vrij Zwaaiend met zijn takken In ’t frisse blauw Iemand staat Iemand zit, heeft een Paarse bal te pakken: Van mij? Van jou? Communicatie behangt de lucht Niet vast te leggen met strepen, Verf en klodders, kwast Wat speelt er in dit tafereel? Het…

De dag aldoor, de dag alom Speelt in het stille beukenwoud De liefelijke najaarszon Glimlachend met haar stille goud - 't Is goud! En 't avond, is de zon gegaan - Zie hoe het bos zijn schatten houdt: Zij zijn gestold op boom en blaân, Als stille plekken zonnig goud - 't Is goud! O hart bewaar uw grootste goed! Wij worden zachtkens,…

Haar stem...een drilboor Versplintert het bot Maalt het merg Aan de andere kant van de lijn Hoor ik de worsteling met een kat Klauwend naar haar kuit De wollige schat zit vol venijn Ik stel me voor hoe ze daar zit Pulkend aan een rafel De ogen rollend, geprikkeld, de frons Hoofd in de nek Ik veeg een bord van tafel De troosteloze gek…

Alle lelijke woorden, vloeien uit op het papier, ik zit erbij en kijk ernaar...de éne na de andere vloek zie ik vallen hier.... Mijn pen is boos, niet weinig ook, voor ik het weet, gaat hij op in rook, want wéér heeft een idioot een prachtig mens met een eigen mening in koelen bloede vermoord.... En dus vloekt mijn pen.....…

Er schoot een gek, waardoor een mens bezweek. Een eenling heeft een land verbouwereerd. Massaal wordt overal geprotesteerd. Eén idioot - miljoenen zijn van streek. Nog meer zijn yanks voor gekken als de dood, al kozen die de grootste idioot.…

he jij kan ik je vertrouwen? zijn je gedachten doordrenkt met haat? zie je vloeiend bloed als geruststelling voor de beelden in je hoofd of voel je -net als ik- woede omdat waar jij voor staat met bloed wordt weggevaagd he jij jouw haat mijn woede hoe moeten wij -in Gods of Allah's naam- hoe moeten wij samen verder gaan…

'Geef mij de boter even aan' Zei Hans zonder terughoudendheid 'Mijn huwelijk is van de baan En eten leidt mij af van spijt' 'Want trouw verloren voor altijd Is nu de reden dat ik kaan Een ring om buik voor trouwring kwijt Ik vind geluk in vadsigwaan'…

Wat is vrijheid, Als het door de werkelijkheid Zo ruw wordt verstoord Wat in je mening uiten Als je daarvoor wordt vermoord? Het is zo zinloos als je niet meer kan zeggen wat je denkt En als je, al is het alleen met je woorden, Een persoon al een motief schenkt Zijn wij dan al zover Dat we mensen maar zomaar vermoorden Omdat zij verkondigen…

Als er mensen zijn die denken, dat ze mogen moorden Omdat ze in een uitlating beledigingen hoorden En als in naam van God onze vrijheid word geschonden Omdat enkele idioten het woord van Allah verkeerd verstonden Dat betekent niet dat alle Islamieten Radicale moslims zijn en gekken die gaan schieten God, Allah, Mohammed, of naar wie je je ook…

Hij liep alleen op straat. Er school in hem geen kwaad. Hij genoot van de zomerzon van de vogels op het dak, de bloemen op het balkon en groette met gulle lach. Fluitend liep hij om de hoek, nietsvermoedend langs een groep van wel zes of zeven man groot. Hij zei: "Dag", en dat was verkeerd. Ze sloegen en trapten hem dood. Wij keken toe…

Een strenge meester uit Katwijk die al eeuwen woonde aan de Langedijk, dacht bij zichzelf; waarom zou ik ik me nog langer laten hinderen, door al die strontvervelende kinderen? Ik ga leven; leuke dingen doen reizen, en genieten van m'n zuurverdiende poen! en dus schreeuwde hij het van de daken; wie kan me wat doen, wie kan me wat maken?…

glinstering in het water weerkaatst in de ogen verzonken in gedachten vonkt gevoel bij een blik tijd en besef staan stil tot alles weer gaat draaien en je denkt was dit echt? verlangen naar dromeloze toestand zodat je niet hoeft na te denken geen pijn voelt en verder kan maar nu nog niet stilte schreeuwt oren doof lege blikken maken…

Het einde van jouw epiloog kon je niet ontwijken Strompelend overzag je zijn gruwelijke daad Verwarde toeschouwers die omkijken Een knallend einde aan het verraad Jij verleefde jouw eigen manier Wees op alle onrechtmatige zaken Wat moet je gedacht hebben jouw laatste kwartier Want niets leek jou te raken Eerst begreep ik niets van jouw doen…

je had mijn herfst kunnen zijn maar toonde slechts venijn liet de bladerentooi snel vallen die jou de zomer deed vergallen jij wilde rechter zijn dan krom jouw waarheid ook op anderen meten, ze weten amper wie je bent ik heb de echte vrouw in je gekend we maakten lange nachten en de uren klein, wisten wat we van elkaar konden verwachten…

daar is ze in het verschiet en ze is alles wat je ziet veel te lang heb je aan de poort gestaan veel te lang ben je vreemd gegaan en dan is er niets dan die tollende irissen die me naar peilloze diepten doen vissen een duiker die naar adem snakt een oester die de zee inhapt een woordeloze aandrang en tijdeloos in de tang na haar is er…

- de donder rolt en het regent ook binnen uit alle klieren -le tonnerre roule et il pleut même dedans des toutes glandes - the thunder rolls and it rains even inside out off every gland -dass Donnerwetter und es regnet auch drinnen aus allen Drüsen…

Zo dierbaar maar ongrijpbaar Ben jij mijn lieve schat Een schaduw in mijn hart Heb je zo lief gehad Zoveel tederheid gevoeld Ik kon alleen nog zweven Nu diep gevallen gebroken Treurnis siert mijn leven Mijn vlinders zijn verdwaasd Fladderen wezenloos in het rond En herinneren me telkens weer Aan de liefde die ons eens bond Ik voel…

mijn angst is om te gaan slapen en niet meer wakker te worden niemand begrijpt mijn pijn en wat ik voel..ik heb toch alles ik was als kind al onzeker dat is nooit veranderd ik kan het allemaal niet aan de kracht ontbreekt me nog steeds ik wil morgen alles begrijpen hoe het leven bedoeld is wat er nog van me verwacht wordt en hoop dan…

De deur van gisteren zwaaide dicht Bijna uit de hengsels Het gepolijste eik kraakte Zij wrong aan de knop, trok, hield vol Zonde van de moeite, het verspilde melkzuur De vervlogen uren verzamel ik Als een hamster In mijn wangen gepropt Dan verzink ik, door algen overwoekerd Tastend in het slijk Naar haar, de halve maan, halve bol De tijd…

Bericht gaat dat de stad drastisch veranderde. Toeristen maken gretig gebruik van de nieuwe faciliteiten en flaneren over het stadsplein in avondkledij met op de achtergrond de prachtig gerestaureerde fontein. De beroemde struisvogelboerderijen bleven intact. Er zijn monumenten opgericht waar men, als er tijd is, bloemen legt of uitrust onder…

Er is een man die rechtop durfde leven omwille van zijn mening laf vermoord. Maar hier geen statement over ’t Vrije Woord, alleen een stilstaan bij wie achterbleven. Ik zie het enkel in dit kleine kader: een jongetje verloor vandaag zijn vader.…

De mooiste woorden verzenden onze ogen stil en liefdevol.…

Als ik me opsluit in mezelf diep in mijn verstand en mijn gevoel hoor ik gegil gekrijs zo hulpeloos stemmen die er uit willen zich willen uiten zodat ze kunnen overgaan in vaag geroezemoes van tevredenheid en vriendschap…

Als een rozenblad in een eindeloze regenbui Hulpeloos en zonder doel struin ik rond ik weet niet waar Maar als een rozenblad nat en doorweekt zo voel ik mij…

Wij leven vrij en blij in Nederland. Helaas blijkt soms het tegendeel ervan. Men speelt niet op de bal, maar op de man. Wat is er in dit land toch aan de hand? Alweer moest iemand hier het loodje leggen, omdat-ie, wat-ie dacht, gewoon wou zeggen.…

Ik heb U lief mijn heerlijk land mijn mooi geboorteland ik min de eenvoud en de schoonheid 'k heb U mijn hart verpand. Maar langzaam gaat 't tanen hoe zeer het me ook spijt de bossen en de heide de duinen en de zee raken hun schoonheid kwijt. Graag wil ik blijven wonen maar misdaad viert hoogtij en de softe politiek maakt in dit kleine…

meer dan honderd meeuwen baden opgewonden krijsend in het water van het Van Starkenborghkanaal sommige heffen even hun vleugels laten ze dan weer zakken genieten van de sfeer in het openluchtbad een nabijgelegen weiland is bevolkt met een vergelijkbare groep meeuwen zij ondergaan de geneugten van gier die royaal is gestrooid mijn neus test…

Hoe kleine digitale enen en nullen de lucht met zonneschijn kunnen vullen Werkelijk wonderbaarlijk Hoe aaneengeregen kleine lettertjes kunnen laten verlangen naar een kus Werkelijk wonderbaarlijk Hoe sarcasme en teleurstelling verward kunnen worden door woordenspeling Werkelijk wonderbaarlijk Hoe kleine golfjes door de atmosfeer kunnen…