Alle inzendingen over kostbaar

Je bent een kostbaar, mooi geschenk, door God aan mij gegeven. En telkens als ik aan je denk dan ben ik dankbaar, dat je bent gekomen in mijn leven.…

Ik lig de hele dag zalig languit Te dromen en gerust op u te wachten. Verlangen heeft mijn denken iets gekruid, Precies genoeg om met plezier te smachten. Ik luier feestlijk, mijn lichte gedachten Bewegen zich om fris en geurig fruit En bloemen, en ik luister of 'k het zachte donkere lokken hoor der diepe fluit. Alle avonds fluit bij dat…

III-1 Voor Okke Hij zat gemaklijk op de rand van 't bed, En sprak van school en leuke jongensspelen, En hoe de vreemde talen hem vervelen, En van de vrije Zaterdagse pret. Ik luisterde gelukkig, want het was Of 't leven aan mijn leger kwinkeleerde. Kwellende koorts, die mij verdervend deerde, Verdoofde, tot de felle pijn genas. Toen…

Ik leef niet meer als ik u niet aanschouw. Mijn denken is in leegte weggezonken. ’k Zie ’t licht niet meer, maar ballen vuur en vonken En dan duikt alles in een nacht van rouw. Er is een luide suizing in mijn oor, Waar alle stemmen effen in vervloeien, Tot klanken, schoon als bloemen, open bloeien, En met een schok is ’t dat ‘k u noemen hoor…

In de schemer het angstige luistren Naar de wind die waait om de huizen. Van de wilgen stuiven de pluizen, Wit in de regen van 't duister. Ver weg het bedwelmend bruisen Van de zee: haar vage geluiden Eentonig, versmelt met het ruisen Van het bloed, zo warm en duister. In het duisteren en het ruisen Een buigend mens, arm en donker...…

Hij heeft de hoge tol betaald Om rust te vinden: Zijn jonge leven! O dood, wat draait ge uw zware boom Gewillig open Voor die wanhopig zijn. Hij liep het grote donker in, Zó zeker, Of hij de hel verlichte ramen zag Van vaders woning. Wat achter was Kon hij niet overmeestren. Daarom ging hij ’t staketsel door Als een die vrezen Voorgoed…

Oktober met uw donkerblauwe dagen, Uw koesterende warmte en koelend licht. ’t Hart kan uw heerlijkheid haast niet dragen. Gij zijt té schoon voor ons verweend gezicht. O, tranen kunnen onze ziel niet zuivren, Zij maken ons ellendig en zo zwak, Dat wij voor uw milde weelde huivren, Als uw wit licht in stille kleuren brak. Gij hangt de weke…

Deze geuren zijn zo week als 't strelen Van een hand door zijïg zachte haren. O hun vleiïng die het bloed met zware Slagen door de vingeren doet spelen En dan zachtjes tempert tot bedaren. En een vreemde droefheid glijdt met hele Lichte aarzelingen in vervelen Over, en een lusteloos strak staren. O dit wreed genadeloze dringen Van uw schone…

Het is o zo kostbaar, dus koester het goed. Je weet het, je zegt het, je voelt het: het moet! Zorg dat het niet steeds door je vingers heen glijdt, Maar neem voor jezelf af en toe even t i j d !…

Wat wij samen hebben is kostbaar en met niets te betalen al die jaren samen hebben we alles eruit kunnen halen.…

vertrouwen is mooi jij legt het in mijn handen en maakt me rijker…

Dit zijn de dagen, dat elk kostbaar uur, zo diep wordt doorleefd, door mij.…

O jee het is weer raak: ieder krijgt zijn deel van het gekakel en gekrakeel. Wat moet een mensenhart ook anders als mededelen wat er in liefdesnaam speelt. Ons verstand kan er niet bij, bij de woorden van deze bezige bij. Toch kan niemand eromheen: hier helpt geen fopspeen.…

Ze zijn zo kostbaar, zo uniek, omvatten heel mijn leven. Heel mijn hart gaat er naar uit, met veel geluk omgeven. Ik neem ze teder in mijn handen, want zo beschadig ik ze niet. Ik wrijf ze met een zachte doek, zoals mijn hart gebiedt. Dan sluit ik weer het doosje, tot aan een volgend keer.…

We eten allen van de bloem der aarde, een bloem, die ik erg kostbaar noem.…

Met open ogen het verlangen bekijken door duur van de droom.…

O ja ik weet hoe kwets en kostbaar vriendschap is maar nu ze zo kwetsbaar is geworden weet ik pas hoe kostbaar ze was…

herfstbomen kleuren de wereld opgetogen en frisse wind troost mijn melancholie paardenkastanjes tonen hun scherpe stekelbast ganzen draaien warm zonder grenzen, zonder last spinnenpoten rusten in een dradenwiel een piepklein muisje sjouwt wat takjes in een hol de veren van de Gaai zijn warm en puur hier in een veld van stilte beleef ik een kostbaar…

Je bent nu nog als een verteerd blad, niets is meer over dat bij jou als mens eens zo kostbaar heeft gewogen, nog slechts de lege nerven in een fijn gemaasd patroon. Jouw kostbaar wezen dat nog zoveel te geven had, door de ziekte in de tijd vervlogen, blijf je in mijn herinnering, vervagend, als eens zo dierbaar persoon.…

Kostbaar water, kostbaar water, laat ons hen beschermen Alle oceanen Kostbaar water, kostbaar water, laat ons hen beschermen Alle oceanen…

Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens. ----------------------------------------------- uit: 'Hoe kostbaar is een kwetsbaar mens?' van de theoloog en publicist Okke Jager (1928-1992)…

Armen vol geluk dat is een kostbaar geschenk houdt het stevig vast.…

eiland gestolde lava door wolken omhelst brengt een kostbaar goed water…

Voor preken is het vaak te laat, maar dit is wat je leren moet: Discipline is noodzakelijk kwaad, zelfdiscipline een kostbaar goed…

libellenvleugels fonkelend en doorschijnend kostbaar als opaal met dank voor de foto: Pascal Vyncke, seniorennet.be…

Durf te leven Voor de tijd die je is gegeven Geniet van dag tot dag Ook al is er tegenslag En ook al heb je pijn Het leven kan zo kostbaar zijn.…

Bedenk: ‘dit kostbare weefsel is aan jullie toevertrouwd.’ 't Was onzichtbaar, teer en kostbaar. Kwetsbaar nog als porselein. Geweven op een plekje, waar het veilig en vertrouwd zou zijn. Koester het met zachte handen, om vol liefde te beleven: Hoe zich een nieuwe mens ontvouwt.…

Vannacht heb ik mezelf omhelsd Dat deel in mij Dat zo kwetsbaar is Mijn kostbaar kristal Bracht ik in het licht Ze is van mij Ik geef haar jou Nu is ze vrij…

Kostbaar in het heetst van de strijd... Niets tussen ons in behalve de tijd.…

Er zijn momenten die je leven plotseling iets kostbaars geven. Je voelt het vlindervluchtig even maar wilt het telkens weer beleven. Je wilt zo’n ogenblik bewaren, stil koesteren, opnieuw ervaren. Het streelt steeds weer die tere snaren… Is ontroering te verklaren?…