Alle inzendingen over vaatdoek

Een zak-doek, voor in de zak, een thee- doek voor in de thee, een vaat- doek, zoals ik me voel begrijp je wat van doeken, zoals ik bedoel?…

dag oude vriend zei ik net aan het station of misschien dacht ik het alleen de weg wordt krap en ik moet achter je gaan lopen ik herkende je aan je jas nu over je smalle schouders als een vaatdoek op een houten stoel het stof paste zich aan je jaren aan…

Toch wens ik ons samen aan de afwas, een gebroken kop waarom we lachten kan misschien lijmen wat eens was, anders koop ik wel nieuwe huisraad, een mens kan niet blijven wachten, de vaatdoek hang ik aan de draad en onze scherven raap ik samen, ondertussen open jij de ramen.…

het hapert in mij de kou flaneert mij voorbij mijn lichaam in vraagtekens ik dans in ongewenning als een vaatdoek door de kouwe blauwte net als auto’s die in de sneeuw blijven steken blijven mijn woorden in de straten hangen scheids waarom geef je rood zo zet je mijn lezers buitenspel gekraakt als een walnoot…

tot zo en dan gewoon puur op karakter zij aan de vaat en hij alleen met zijn verlangen een droge vaatdoek in de hand elk kopje een gedachte nat achter het oor zij alhaast in dromenland de nacht alvast in het hart vertederd door het keukenneon hij droogt wel zijn verlangen als een Robin-theedoek-Hood tegen al het eigentijdse bloeden…

laken aan de lijn waaruit het water zich een weg naar aarde baant -gelijk de regen druilend uit haar buien traant- denk ik spelend met het slot van dit kwatrijn de buurman buigt voorover uit het raamkozijn hij roept me toe zeg op mijn scherpe blik afgaand verdient je waskunst niet het predikaat hoogstaand mij lijkt dat todje enkel nog als vaatdoek…