Alle inzendingen over arjan

Verwijzend naar de snelsonnet Top-10, Zien wij Aar Noordam boven komen drijven, Daar Arjan Keene actief is tegen vijven, Diens snelsonnet is ’s middags laat te zien. Proficiat voor ‘zondag(s?)dichter’ Aar, Die heeft het dankzij Arjan voor elkaar.…

zien aan Nederland is het, het theatrale daarin zijn intrinsieke bewogenheid En wel zijn: eigenheid maar ook zijn: bescheidenheid Arjan Ederveen: onovertrefbaar een man, een mens om van te houden "Wat zou ik graag z’n plantjes willen zien"!…

Een zware klus: op zondagavond barman Daar raakt een mens natuurlijk in de war van Dus lezers, dit spreekt min of meer vanzelf: Op maandag past ons veel geduld met Arjan…

Vandaag nu eens een fijn bericht Arjan is vrij en draagt een baard om zijn gezicht Al is zijn haar een beetje afgezakt Zijn blijdschap heeft ons diep geroerd, gepakt. Het leven dat hij had, dat zal geen mens zich wensen Hij hoort met recht bij, "ARTSEN ZONDER GRENZEN"…

Nou geeft Arjan hem 's maandags van katoen, En hij weet nu wat poëzie kan doen.…

Nu Arjan vrij is en de Here prijst Na ruim zeshonderd dagen van verlangen Waarbij hij telkenmale bot moest vangen Is het zo mooi dat hij vandaag verreist Hij lijkt gezond, in orde, zonder pijn Als arts weet hij wel dat er grenzen zijn…

Benieuwd, wie strakjes hier het spits afbijt, Want Arjan hangt zijn lier aan hoge bomen. Welke poëet ook uit de hoed zal komen, Zo’n hobby kost een zee aan vrije tijd. Een AOW’er zal het niet gaan doen, Die heeft het razend druk na zijn pensioen.…

Ik las het snelsonnet van Overweg Aar Noordam, volgens Wim, werd veel gelezen omdat die Arjan weer te laat moest wezen. Was Noorman na hem maar eens van de leg. Vooruit. Ik help Wim graag in de top tien. Dit snelsonnet gaat u pas ’s middags zien.…

U snapt dat Arjan, Coenraedt, Nico, Aar Plus Hanneke en Wim dat ook doen. Eerlijk waar!…

zijn zonnehoed vindt weinig houvast op het smalle hoofd daaronder zijn licht spottende ogen die kijkers op afstand houdt de groene shawl rust als een moeder over zijn schouders alleen op de wereld maar niet helemaal na het vallen wel weer opstaan kijk een geluksklokje en hier staat de gevederde koekoeksbloem nee die naam is niet…

Een opeenvolging van dorre feiten? gebeurtenissen vormen één verhaal men mag een leraar enkel nog verwijten dat hij geen uitleg geeft bij wapenschouw: achter een 'grote man' schuilt toch een vrouw...…

De film speelt zich af haperend als het tikken van een onregelmatige klok van vroeger naar later in een wezenloos geworden trein In klanken en kleuren heerst het verlangen naar het kale leven We zitten en we wachten tot het doek valt of we vluchten samen de zaal uit…

Altijd op zoek, overal gekeken Niets gevonden, toch zegt het alles Wie durft te kijken zal het zien Wie angstig is krijgt een nieuwe kans Waarom ik wel en hij niet, het zal wel geluk wezen Maar wie heeft er geluk? Door de dagen te tellen voel ik de minuten Probeer het verleden vast te houden Met twee handen in mijn haar Het moet ergens hierbinnen…

trekken wij onze kostuums aan worden onze gezichten beschilderd zetten we alle relikwien klaar tikt de klok de minuten weg wensen we iedereen toi toi toi wachtend op 'n vers publiek zodat wij de eerste stappen op het toneel kunnen zetten om hen een geweldige middag te kunnen bezorgen…

Laat elke letter Een steen zijn Die jij dan kan aanraken Laat elk woord Een kleur zijn Die jij dan kan voelen Laat elke zin voedsel zijn Voor U Mijn lezer…

oh leven, dwing mij breng mij in nood verdruk mij en ontredder mij. Dan zal ik doen wat uit nood en lijden geboren wordt. ik beloof dat ik in dat hete vurige helse moment weer een daad van passie pleeg en mezelf eindelijk weer eens echt herken. maar elke keer krijg ik als antwoord op mijn bede van dwang. Lijd niet. je bent vrij!…

overal vlijt de natuur zich tegen mij aan maar in de stad ben ik er ver vandaan tussen wat ik eet en zie bevindt zich dan een muur van menselijk vuur modificatie, emulgatie, plastificatie machines, doder dan steen scheiden mij van stinkend veen als had ik alles maar te leen alles wat ik zie menselijke hand en been alles voor mij bekeken…

Scharen knippen; Topjes wippen; Geurend valt het groen. Kijk die chicks hun best doen! Heup aan heup op sportschoen, Top in zakjes doen! 't Warmer branden van de lampen ontkent het avonduur; Afzuiginstallatie, Zoemt een zacht triomflied; Een duister avontuur! Stoonde knippers, Toppenwippers, Net alweer gebeurd! Ga toch even zitten…

Je duizelt door de straten in de rook van een verdrongen vuur ... en ik zweef door de straten met een duizelend verlangen Morgen begrijpen wij de vlucht en kijken wij kroelend uit over de zee…

De eerste dorpjes doemen op maar iemand die net is als gooit nog een bom op mij op de zanderige vlakte In de verte sta jij met lichte lippen vol vrede op de heuvel bij de Turkse zee…

Dwars door de rimpels van vroeger kijk je door de straat van stille dagen en lichtjes van slechts verlangen Houten vlinders botsen tegen stenen muren Ballonnen vol kleur verdwijnen in grijze wolken Vandaag gaat de hemel open in woeste vormen, en stort ik neer als onvoorspelde regen…

Het is niet mijn stem als ik weer stil ben en je op de roltrap steeds verder voor mij uitgaat opgaat als een vlinder in de bloemen die ik daarna teder aanraak Ik neem ze mee in de tijden, die je zei, dat je ze koestert en wilt kennen, toen ik niks zei en mijn stem veranderde in gedachten…

Een ballon zweeft vechtend tegen de storm naar het zuidoosten Ik zie jouw gezicht Ik zie mijn gezicht in het onweer Hoefslagen ... Een slanke hand trekt licht in de verlatenheid…

Het zal nooit meer helder worden De winter is niet koud maar wazig net zoals de zomer Steeds verder moet ik gaan Op zoek naar nieuwe steden want vermomd in vreemde kleren is het overal Speel met mij een spel dan zal ik nooit meer praten nooit meer in de ogen kijken van onmogelijke liefdes nooit meer alles geven voor wat ik niet meer…

Ben niet boos   als ik het uitschreeuw Met piepende banden   op de rem trap Blijf stilstaan   op deze eindeloze weg Van het leven weg   van de kleuren weg   van alles weg   met heimwee in ieder moment Dwars door het veld   ga ik Op weg naar de zee   ga ik Of wat er ook is   achter het graan Dwars door de dag   ga ik Op weg naar…

Zie in mij    wat ik in jou zie Kijk tussen je vingers door    en zie mijn licht Doof het niet uit    maar laat het schijnen Houd je pijlen    op de liefde gericht…

Ja ik ben in lijvenland beland Italianen lopen dicht langs elkaar in badkleren Bruin, wit, dik, dun, oude meiden naast jonge heren Zo gaat het er hier aan toe aan dit bom volle strand Betonnen daken beschermen je tegen de zon Water wordt uit flessen gedronken Iedereen lijkt onverschillig juist niet naar elkaar te lonken Is dit zoals in 't paradijs…

Een ballon in de storm Een luchtgevecht tussen de liefde en een hart dat in brand staat Mijn hart, mijn ik Ga kapot! Ik kan niet met mezelf leven maar alleen uit liefde…

Voor hem die jou ziet als jij je vleugels sluit zing jij de kleuren in de wind Je hoopt dat hij komt Je rent weg als hij kijkt Je sluit je vleugels en hij ziet jou…

Geloof het wel of niet, maar hij bestaat, in 't oerwoud van West-Zuid-Amerika. Voor hem is dat dus het beloofde land. Die basilisk gaat als een speer (i.k.). De afkorting is zeker relevant, in speren meet men daar de incakracht. J.C. die rent op water! Zeer frappant. Wie had dat daar in hemelsnaam verwacht? En zie met wat voor snelheid hij…