Alle inzendingen over bruin

ik zie esdoornrood 't gekrulde bruin in de tuin herfst bedekt de grond…

geel gewimperd staan duizenden bruine ogen lonkend langs de weg…

De bruine kip broedt, wat is het leven zoet, met wat peper en wat zout, mijn spiegelei wordt koud.…

52 ben ik en blijf ik in alle toonaarden en talen Wel veelal gekleed in een bruine coaltrui voor 't vlekkie en gebrekkie in m'n nekkie En een bruine hoed voor bovenop m'n baardige aardige snoet want kleding verraadt geen leeftijd doet juist meer dan je leeftijd goed Dus 52 blijf ik...…

Ik heb vandaag een gele stropdas gekocht en een bruine koffer Dan kan ik de koffer achter op de fiets binden…

ik zag het eerst je bruine ogen in het bos waarin ik liep het was zeer vroeg in de ochtend dus ik denk dat ik nog sliep opeens stonden we te kijken heel stil naar elkaar ik dacht dat ik je kende lange benen kort bruin haar daarom vroeg ik loop je mee maar jij sprong soepeltjes het bos in want je was tenslot een ree.…

verbaasd kijk je me aan met je mooie bruine ogen zwijgend gekwetst een diepe zucht een traan het is voorbij al wil ik het zelf niet…

als ik één blad vangen kan in een herfststorm zoek ik dan naar groen of kleurt geluk bruin -of vliegt een wens -…

maar in mijn droom kan ik haar raken mijn gesluierde hallucinatie na een ware transformatie mijn ogen bruin, mijn ogen blauw mijn gesluierde hallucinatie ik ben een man, ik ben een vrouw…

Na jaren is ons land nu met een hittegolf gezegend. Of wordt erdoor geteisterd, zo kun het ook zien. Het peil van al het water daalt gestaag totdat misschien Over wat weken of een maand het eindelijk weer regent. Waarschijnlijk dacht u net zomin als ik dat dit ooit kon: Als ’t doorzet met die hitte gaat ons water op de bon.…

‘S avonds in bed voel ik me alleen Mijn lichaam is hier Maar mijn gedachtes zijn heen Weg, ver hier vandaan De plaats Waar mijn lichaam het liefst Ook zou gaan Mijn gedachtes zijn bij jou Mijn lichaam blijft alleen Ik wilde zo graag Dat het missen verdween…

Jouw ogen Zijn als de zee Ik kan er in verdrinken Ze voeren me mee Door jouw ogen Doorzichtig als de pest Zie ik niet alleen je lichaam Maar ook nog de rest Door jouw ogen Eerlijk als maar kan Zie ik de waarheid Van deze man Jouw ogen Laten stiekem zien Dat je innerlijk Nog mooier is misschien…

voor een grijze achtergrond lijken kleuren voller mensen mooier maar ook drukker en we willen wel zo zijn maar niet echter dat en alleen soms willen we zijn net als om ons heen…

Niet dat ik twijfel Maar dit is wat ik weet Dit is wat ik horen wil Wanneer je mij vergeet Ik heb je nodig Om te zeggen Lief slaap zacht Ik ben nu nog wakker Omdat ik hierop wacht…

Vandaag was het een heldere dag Een dag die zomaar begon Een dag met een opgaande zon Een dag met pikzwarte rook Een dag met een hels kabaal Een dag waar het gras rood kleurt Een dag die zijn onschuld verloor Een dag die in brand staat Een dag van helse pijn Een dag die zijn onschuld verloor…

Teruggebracht als populatie Tot celdeling in de relatie van dier tot dier Gestuit in het plezier om mens te zijn zijn we niet meer dan uitbraak Wereldwijd In het koude universum zijn we verdacht Worden we opnieuw in kaart gebracht Alles wat ons toebehoort wordt twijfelachtig is verstoord Misschien hebben wij ontdekt hoe de aarde…

zussen zijn er voor je hoe je je ook voelt het is een troost om te weten dat je zus weet wat je bedoelt als het even niet meer meezit en je wil je verdriet kwijt dan helpt je zus, zodat je je er doorheen bijt als jij je rot voelt en niet weet wat je moet, dan is er altijd de zus, die vertelt je wat je moet doen. en als zij jou nodig zou hebben…

Toen waren wij samen in de nacht waren wij onze handen en voeten onze ogen tedere lippen één adem één ritme uitgestrekt in het hoge gras boven wolken uit zonken we in de diepte van de zee de tijd vooruit gevlogen hebben we gelachen waren we dronken van de aarde waren we dronken van de wijn dag en nacht dansend zijn we moe geworden…

Het leven van het leven Een kunst verheven in de tijd Het leven van het leven Niet waarom, maar hoe je het leidt Het leven van het leven Niet zoals anderen Maar zoals jij het wil Het leven van het leven Luister naar jezelf Maak het verschil…

toen waren wij onder de schaduw van de bomen waren wij in het hoge gras bij de waterplas toen de tijd stil stond toen waren wij half slapend wakend dromend een zomermiddag lagen wij daar hand in hand toen de tijd stil stond zo lang geleden weggesneden uit de tijd een herinnering van het hoge gras van de schaduwen van bomen…

De sneeuw het smetteloze wit niet te beschrijven Dat onbezoedelde witte kleed niet meer met woorden te bevuilen Alleen je ogen staan vol licht…

De diepste gedachten liggen op de huid van het bestaan Dieper vindt men slechts wat aarde knollen wortels en wat puin Zoek dus niet verder Alleen een huis heeft een verdieping…

Hoe mooi toch zijn onze avondklokken Om ons tot bezinning te verlokken Hoe prachtig zijn hun bronzen stemmen Om ons bestaan wat af te remmen Om ‘s avonds negen uur keert dan eindelijk de rust Tijd om wat te spelen met elkaar : tijd voor wat hartelust…

Je bent jong en het leven is mooi maar men stopt je in een kooi en trekt je vleugeltjes uit Dan vraagt men hard en luid hoe het met het vogeltje gaat Wel, die zit in een spagaat De zin van het bestaan raakt uit het zicht in dit onmenselijk tijdsgewricht Het wordt tijd restricties op te geven en weer lijf aan lijf te leven…

Toen de zon scheen hebben we lachend onze weemoed, ons verdriet toegedekt verborgen onder een kleed van vrolijkheid De pijn verzwegen Onder een sneeuwlaag In de golven van de zee Achter een nacht vol sterren…

Heb je mijn woorden al gevonden? Ik heb ze verspreid langs de weg de voor jouw zo bekende weg Daar liggen mijn woorden Als bladeren in de wind Straks waaien ze weg voor altijd Het geeft niet Ook zonder mijn woorden vind je je weg wel Moeiteloos Je kent immers de wegen al die je moet gaan…

Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

Elke keer bij het ontwaken ben ik de tijd vooruit Beraam ik tijdschema’s en plannen Valt de dag in uren uiteen Maar ongezien drijft elke dag een kleine witte wolk voorbij In helder blauw…

als je jong bent moet je toch bij de ander lichamelijk aanwezig zijn praten lachen weten dat er veel toekomst ruimte is een horizon die steeds wijkt en wenkt naar je verlangens dat er grond is waarop je je stappen zet mag je ook de bloem zijn veel kleurig als bladeren in de wind als je jong bent…

Als de wolken hun tranen laten vallen in het gras. huilen de bloemen mee, van geluk. Dan trillen de bladeren van dankbaarheid Je zou mee moeten doen . Voel hoe je lichaam nat wordt als je deelneemt aan het landschap in de regen…