Alle inzendingen over eendje

Zachte pootjes zachte vacht scherpe nagels scherpe tanden een stoere kat op eendenjacht waar zal ons eendje stranden In tijgersluipgang nadert hij het waggelende dier hij komt wel akelig dichtbij het wordt gevaarlijk hier Maar net voor de fatale sprong hij schudt reeds met de kont draait plotseling de eend zich om want hij ruikt nu lont…

de verwondering van een kind dat voor het eerst de wereld ontdekt hoor, het vogeltje zingt het poesje likt haar pootjes kijk, een eendje in het water er vliegt een vliegtuig in de lucht de wereld is een wonderland met elke dag iets nieuws daar is de lach van mamma en de sterke hand van pappa later… nee, dat mag niet oei, een…

Als een lelijk eendje Sloot je jezelf buiten Want je wilde niet zijn Zoals zij Als een kip zonder kop Deed je alles wat zij niet deed Zolang je maar niet was Zoals zij Als een gekortwiekte struisvogel Stak je jouw gevoelens in het zand Want je mocht niet egoïstisch zijn Niet jaloers of gemeen zijn Niet zijn Zoals zij…

Zeg moeder Aarde weet u nog of ik in de ochtend of in de avond werd geboren, want ik voel me zo verloren drie zomers lang was ik een blonde zwaan maar u liet me in de waan van een heel klein lelijk eendje wat is er over van die dagen nu ik alles alleen moet dragen ik heb nog zoveel levensvragen aan u lieve moeder Aarde drie winters lang…

Een prachtige bedwelmend geurende bloem een gelokte bij vervalt hierdoor in genotzuchtig gezoem een eendje dat uitnodigend kwaakt naar een woerdje dat hun samenzijn schijnbaar met gevaar voor eigen leven bewaakt een bevallige boom ooit liefdevol bestoven kan met haar gevulde zwaar doorbuigende takken niets anders dan een rijke oogst beloven…

zilveren chocola een kinderhand vol met buit overal hoor je hiep hiep hoera uit punaisegaatjes in het huis de middagzon laat een tekening van een klein meisje stralen het geeft ‘t huis een nieuwe tinteling en overal zijn verhalen, cadeautjes, post, een rekening, gedichtjes om in te verdwalen vrolijke echo’s uit het bad een rubber eendje…

Sidderend in mijn pikzwarte hel Verstikt in eigen schril gejank Beneveld door een muffe stank Beethoven zonder klank HIJ haalde me uit de diepe put Pasje per pasje verloor ik mijn zwaar juk Eerst kruipen en dan lopen Eindelijk weer een normale tred De afschuwelijke louteringen werden beloond Zelfrespect werd dik troef Het lelijke eendje…

heeft geschreven zij is de hemel en ik schrijf je dit je foto brengt een smet op het licht zo lelijk dat ik er blind van word zo hard dat ik je graag verstoor in je haat naar aardige mensen jij heks kan je niets anders wensen dan een lang en ongelukkig leven een grote grap val maar naar beneden rechtstreeks naar de hel en geloof me lelijk eendje…

De noeste boer besteedt Zijn zweet Voor u, voor uw genoegen: En als uw suizen hem vermaakt, De vors rikkikt, het eendje kwaakt, Vergeet hij al zijn zwoegen. Gij zijt geen haatlijk leed- profeet Als duizend onweerkraaiers; Maar, zomerboô, maar zongezant Bevestigt ge aan 't bezwangerd land De onzeekre hoop des zaaiers.…

De noeste boer besteedt Zijn zweet Voor u, voor uw genoegen: En als uw zuizen hem vermaakt, De vors rikkikt, het eendje kwaakt, Vergeet hij al zijn zwoegen. Gij zijt geen haatlijk leed- profeet Als duizend onweerkraaiers; Maar, zomerboô, maar zongezant Bevestigt ge aan ’t bezwangerd land De onzeekre hoop des zaaiers.…

Hij die ^*#<^ kraai, die losgeslagen nare gek, nam zo'n klein wollig eendje in zijn smerige bek. Het beestje piepte, toen hoorde ik het niet meer, hartstikke dood, moedereend at gewoon door, alsof er niks gebeurd was.…

beloof je plechtig niet meer te kemelen Die oneindige Schoonheid van het heelal raakt en grijpt me naar de keel Toch zo dankbaar te mogen horen bij dat universele reusachtige geheel Deugddoende hete zoute tranen sierend mijn sereen egaal gelaat De Hoogste Dirigent leidt me geduldig, geeft me te kennen hoe het staat Dit nare eenzame lelijke eendje…

prinsesje met haar rode schoentjes aan Maar toch kon je uiteindelijk die boze koningin verslaan Met een dolk in haar hart Meedogenloos neergestoken Of dacht jij niet zo gemeen te kunnen zijn Zoals zij altijd was Ja, dat was even schrikken Die levensgrote spiegel Spiegeltje Spiegeltje aan de wand Wie is het gemeenste in het land Het lelijke eendje…

nu ineens met die Achteloos gestelde vraag Wat doe je met de tweede kerstdag Nu zijn er ineens veel tranen Denk niet dat ik je vergeten ben Ik heb me vreselijk schuldig gevoeld Nadat ik eerst heel boos op je was Nu lijkt het idioot om te zeggen Dat ik je ineen zo erg mis Jij met Wammeswaggel Het rolmopsje dat je hond was Je lelijke eendje…