De toekomst wacht
Wakker worden
Doornroosje
Slaapmutsje
Er zijn honderd jaren voorbij gegaan
Tijd nu om op te staan
Rek je maar eens goed uit
Je bent nu in het heden
Alles van vóór het slapen gaan
Dat was het verleden
Dat laten we nu gaan
Nee, er komt geen prins met een zwaard
Om de doornenstruiken weg te maaien
Dat zul je zelf moeten doen
Ja, dat wordt een hele klus
In honderd jaar kan veel groeien
En niet vergeten uit te kijken voor oude vrouwtjes
Met giftige appels
Waardoor je in slaap viel
Toen je nog Sneeuwwitje was
Naïef sneeuwwit meisje
Goedgelovig prinsesje met haar rode schoentjes aan
Maar toch kon je uiteindelijk die boze koningin verslaan
Met een dolk in haar hart
Meedogenloos neergestoken
Of dacht jij niet zo gemeen te kunnen zijn
Zoals zij altijd was
Ja, dat was even schrikken
Die levensgrote spiegel
Spiegeltje Spiegeltje aan de wand
Wie is het gemeenste in het land
Het lelijke eendje aan de waterkant
Ze maakte haar stiefmoeder van kant
En nu mag ze als Zwaan verder gaan
Ze hoeft alleen nog maar even te poetsen
Assepoester moet ze zijn
Alle as wegpoetsen
Zwart wordt wit
As wordt Zwaan
Opruimen al die rommel
Weggooien al die troep
Loslaten dat ver-leden
Het leed dat is geleden
Het is voorbij
Het is gedaan
Je mag nu verder gaan
... Vanwege de oorspronkelijke rijm, toch nog maar een aanpassing: "Maar je hebt uiteindelijk toch maar die boze koningin verslagen" verandert in: "Maar toch kon je uiteindelijk die boze koningin verslaan". ...
Schrijver: Gabriëla Mommers, 19 december 2015Geplaatst in de categorie: psychologie