5707 resultaten.
Schaamte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
29 Zij staart in de spiegel
een puist ontsiert haar gelaat
frustraties maken zich meester
van het nog jonge puberbrein
Onzekerheid krijgt macht
zij twijfelt en vraagt zich af
'Ben ik wel goed genoeg?'
stilte is het antwoord
Een beugel bedekt haar tanden
nog een halfjaar te gaan
dan kan zij eindelijk eens ontspannen
weer lachend in het…
Sterrenstof
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
68 Hier volgt een inhoudloze mededeling
U denkt wellicht hij schrijft dat uit verveling
Een lofzang die het grote niets bezingt
Het onaanwijsbare dat ons omringt
Het woordeloze Zijn van heel
het al
Waar e gelijk is aan mc kwadraat
Dat over een miljoen jaar weer vergaat
En wederkeert tot stof in berg
en dal
En dat als mengsel, voor het…
De handdruk.
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.038 0, tintel' uw hart in de druk van uw hand:
Ik dank voor een vinger twee, drie!
Ik walg van een kneepje, koket en pedant,
Een pink van een man van genie...
En, vrindlief, uw bevende, klevende hand
Is waarlijk mijn antipathie!
Verstijve de hand, die de hoveling speelt;
Beleefde, vernedrende hand!
Verdorre de hand, die verraderlijk streelt…
Genereren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
10 Als liefde vergaat tot enkel stof
en niet meer tot aardse verbeelding is te kneden
volgt het vervluchten van een haast tastbaar parfum
verdwijnt de einder verder uit het zicht
en wordt geen enkele rozenstruik gemeden
Wat door zwarte nachten heen zich manifesteert
is het onverwachte dat langzaam wordt geboren
natuurlijk was dat schuilend op…
Dat je teweegbrengt
gedicht
3.0 met 42 stemmen
18.170 Dat je teweegbrengt
is van meer belang dan
wat je teweegbrengt…
Lethe
poëzie
3.0 met 12 stemmen
3.393 ‘Hoe over 't brandend blind bazalt
Vind ik de weg naar Lethe? -
O alles te vergeten
Eer de avond valt!
Ik weet dat dood en donker komen
Als dit schel daglicht is geblust,
Maar ik wil diepe klare rust,
En zonder dromen.
Voor wie als ik van kind tot knaap,
Van man tot grijsaard derven,
Voor die is dood en sterven
Maar verontruste…
Altijd Ja zeggen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
44 Ik heb geleerd
altijd ja
te zeggen
ook al
ging het
ten koste
van mezelf
Ik heb
ook geleerd
dat een ander
altijd
belangrijker
is dan
dat ik ben
Ik heb geleerd
om aan de ander
zijn behoefte
te voldoen
Als er onrust
was, probeerde ik
de vrede stichter
te zijn
Dit dus
vooral
Met familie
Doordat
de ander
altijd…
Gegeneraliseerde angststoornis
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
16 Zo noemen
ze het
Piekerstoornis
Piekeren
iedereen
kent het wel
Het heeft
totaal
geen zin
Dat
weet
ik wel
en ik
doe mijn best
het te
accepteren
en het niet
zo serieus
te nemen
En het te
verminderen
maar
op het
moment
ben ik er
zo klaar mee
en kost
het me
zoveel energie
zodat het me
alle plezier
ontneemt
Toch…
een volgende dag
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
56 vanochtend neem ik een andere weg
loop zogezegd in de schaduw van gister
dezelfde route maar in een ander daglicht
als een ontdekkingsreiziger ben ik,
lopend naast de heg
die mij geleidt langs een laatste rustplaats
nu komen de namen in beeld op de stenen
maar ik ken in het verleden geen steg
noch het wenen wat ooit werd gedeeld
ik…
Zo jammer
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
126 Je ging ervan uit dat
Had wel verwacht
Wist niet wat
Dacht …
Was nooit jouw bedoeling
Voelde je er ook niet prettig bij
Wilde juist verzoening
Wou juist niet mij …
Zo jammer dat
Je een andere indruk wekt
Want écht schat
Heel veel respect
Slachtoffer van dit leven
Overkomt het je allemaal
Vooroordelen blijven aan je kleven
Een jammerlijk…
VOORBIJGANG
gedicht
4.0 met 4 stemmen
3.275 Ruiter en paard zijn voorbij.
De hoefslag dreunt in mijn oor.
De hoefslag herinnert mij
Aan al wat ik was en verloor.
Nu welhaast onhoorbaar vergaat
In de stervende dag het geluid.
Wat is van mijn vroegere staat
Mijn eigen, mij blijvende buit?
Bestaat er alleen voor de geest
Een samenhang? Of is dit schijn?
Is iemand wel één uur geweest…
Sprookjes bestaan!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
47 letterlijk lachend ter wereld gekomen mijn kleine prins
olijke peuter zo kwetsbaar blank, rein; magische zonneschijn
onze intense band werd oersterk en veel zwaarder dan lood
Tim, onze liefde raakt, waakt, dirigeert en overheerst zelfs de dood
kon ik je enge ziekte overnemen, ik deed het sofort
mijn ogen hebben jou veel mogen zien, van jullie…
Ik voel me niet goed
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
49 Druk druk
maken
Ik zet
mezelf
onder druk
Ik voel
me al tijden
niet goed
Ik ben hard
aan het werk
aan het
vechten
om me beter
te voelen
en nu
zet ik mezelf
onder druk
dat het
eindelijk eens
beter moet gaan
Misschien
eerst
maar eens
mezelf
accepteren
en eerlijk
zijn
naar mezelf
zonder ontkenning
oordeel…
ongekend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
87 wie ben jij als je
je wonden likt
je angsten als
moedermelk drinkt?
tel jij de dagen
meet je het leed
kleur je de macht
vervorm je de vragen?
wie ben jij als je
de deuren sluit
de lasten als
een ezel draagt?
vang jij de vlinders
ontdooi jij de beelden
boetseer jij de liefde
blijf jij het raadsel?…
Uitdaging er te zijn
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
94 Mijn
uitdaging is:
Vrij
zijn
in mijn
doen en laten
Er mogen
zijn
Accepteren
en zijn
wie
ik ben
En mag zijn
waar ik
wil
zijn…
zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
41 omhuld voel ik mij
het maakt mijn wereld klein
de mist, grijs is als een weerbare deken
en voel me opgenomen in mijn eigen zijn
dat ik niet ver kan kijken
is soms een waar genot
maakt mijn wereld zelfs overzichtelijk
de ruis van elders komt niet aan bod
ik ben een met wat is
afgemeten in een kleine ronde
al het aards dat thans is verborgen…
Ik zou leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
45 Ik gun mezelf een frisse bries
Met zuivere lucht, veel zuivere lucht
Ik zou gaan jubelen en juichen
Mijn armen wijd
Ik zou de frisheid naar binnen zuigen
En ik zou huilen
Heel veel huilen
Ik zou huilen
Tot ik niet meer kon
Ik gun mezelf een open veld
Met bloemen, heel veel bloemen
Ik zou gaan huppelen en hollen
Mijn benen in de lucht…
't onzegbare
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
50 het lijkt me een genot
niets te moeten zeggen
en alleen ergens te verblijven
geen woord dat dan over mijn lippen komt
alleen mijn lijf zou het uit kunnen leggen
dat wat ik niet luidop wil laten horen
immers zo veel heb ik al gezegd,
voor nog meer lijk ik verstomd
het laatste is vaak pijn of liefde
(wat is het verschil)
verborgen achter…
voetje voor voetje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
37 een man schuifelt
wankel langzaam
onzeker voetje
voor voetje
een man denkt na
over de volgende stap
verdriet kan niet vlug
het heeft tijd nodig…
Spatiebalk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
24 Spatiebalk
Voor mijn ogen.
Alsof ik niet eens zeggen mag
wat ik niet zeggen kan.
Spatiebalk.
Ik droom van dreunende vingers
die zich uitsloven
om ook maar iets van ruimte te creëren
tussen woorden. Tussen zinnen ook.
Spatiebalk.
Ik typ zomer
en hoop stilzwijgend
dat de ruimte tot het volgende seizoen
precies zolang duurt
als tot de volgende…
Ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
49 Als ik wil weten wie ik was
word ik benieuwd
naar wie ik nog ben
dan kan ik oude foto’s kijken
die nu niet meer zo goed lijken
ik kan dan dieper dalen in tijd
en mijn geheugen met beleid
totaal afpellen tot de kern
van het verstand en het gevoel
met als allerhoogste doel
uiteindelijk te mogen reiken
naar wat ik zou willen lijken…
IK
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
85 IK
Wie ben ik?
Ben ik
het licht in de leegte
dat je bewustzijn voedt?
De adem die doet leven
op het ritme ‘eb en vloed’?
Ik spreek
Ik ben
Maar ben ik werkelijk die stem?
Ben ik
diegene die jij ziet
of toch maar liever niet
Een onvervulde verwachting
of stijg ik nog in je achting
Ben ik
wat je wou zijn
in je dromen en gedachten…
Zombies
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
72 Hij heeft ze zien komen
in zwakte van zijn dromen
de demonen en de spoken
uit kelders en spelonken
de ijle lucht wordt ouder
gesloopt is nu de brug
in zijn ogen spiegelt leven
een rugzak op zijn rug
hij voelt zich niet bedrogen
de zombies ruiken bloed
hij is een held op sokken
vakantie doet hem goed
hij heeft niet veel te mokken…
Tussen de jaloezieën door
poëzie
3.0 met 21 stemmen
3.133 Tussen de jaloezieën door,
Die wiegen in de wind,
Zie ik de fonklende zon
In de wuivende tuinen.
En maar één dak van de stad
Zie ik boven het groen,
Eén dak, met een raam -
Maar dat is nooit open.
Wat is achter dat raam,
Achter dat dromende oog?
Is dat een lief geheim -
Of maar een blinde leegte?
Zie daar het waaiende groen
Tussen…
Angst en beven
gedicht
3.0 met 5 stemmen
2.954 Angst is latent, dus zelden openbaar,
maar is ieder uiteindelijk gegeven.
Het wereldleed, mislukking, kinderschaar...
Ja, iedereen heeft wat om voor te beven.
---------------------------------------------
uit: Uit de gelijknamige bundel (1992)…
Blaadjes
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
91 Ik zie de blaadjes van de bomen vallen
Dat geeft me verdriet
Want waarom lukt het hun wel om los te komen
Maar ik van mijn hoofd
Lukt dan weer niet
Vervolgens gaan ze bloeien
Krijgen ze mooie kleuren
En dan denk ik bij mezelf
Ik wil ook zo graag groeien
Maar nu ik erover nadenk
Denk ik helemaal verkeerd misschien
Ik moet het namelijk…
Bij tanend licht. Gedachten in de ouderdom 6
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
104 wanneer de donkerte van de avond
haar muil opent
en het licht ons nog even de hand wil
reiken
ervaar ik een naderende stilte
als zou de dood mij
bij de lurven willen grijpen
of zal het mijn verjaren zijn
dat gedachten in de schemering
zich meer gaan spiegelen
aan mijn sterven
dan wel morgen
slechts de idee is
minder van de toekomst…
Zoekend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
46 Geen motivatie kunnen vinden
Toch wel willen
Twee dingen die we vinden
maar niet kunnen binden
toch wel willen
geen motivatie dus maar op zoek
mijzelf op papier krijgen
maar niet willen lezen in een boek
niet gelezen willen worden
zoals een boek zonder woorden
pijn aan mijn mentale pezen
voelt alsof iedereen mij al heeft gelezen
en ik…
in de ban van de ring
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
41 soms gelukt het mij
mijn zwijgen op te rekken
dan wel anders uitgedrukt
gedachten binnensmonds
aan elkaar te rijgen om ze
vervolgens in slaap te sussen
en de ziel mij aanspoort
let op, probeer ze niet te wekken
laat ze rusten op een kussen
maar de ogen sluiten
en de lippen te doen verstijven
leidt niet altijd tot waarachtige openbaring…
FAUSTUS
gedicht
3.0 met 5 stemmen
2.996 Er was een man die verzen schreef,
en drie keer duizend had geschreven,
tot er hem niets meer overbleef
om nog te schrijven of te leven.
Hij zat daar, grijs en zwak en ziek,
te mummelen en stil te wenen;
toen hoorde hij wat hoornmuziek,
en rees voor God gauw op zijn benen.
Blijf zitten, zei hem moe de Heer,
Ik kom maar even met je praten…