Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.796):

WONDEREN BESTAAN.

Dikke vriendelijke duif berooft me van mijn speculoosje
De zo schattige diertjes horen niet in een eng klein doosje

Bambi, mijn lekker flodderkontje spint en kronkelt lekker om mijn benen
Ik mag haar warme genegenheid en charmes even lenen

Een serene oude abdij helpt mijn hart haar flinke dorst te lessen
Omarmende warme tederheid kus ik zacht, ze houdt me bij de lessen

Helblauwe wolken tillen mijn allermooiste dromen ter hemelen
Je reikt me je sierlijke hand dus ik beloof je plechtig niet meer te kemelen

Die oneindige Schoonheid van het heelal raakt en grijpt me naar de keel
Toch zo dankbaar te mogen horen bij dat universele reusachtige geheel

Deugddoende hete zoute tranen sierend mijn sereen egaal gelaat
De Hoogste Dirigent leidt me geduldig, geeft me te kennen hoe het staat

Dit nare eenzame lelijke eendje werd een volwaardige tevens mooie zwaan
Sprookjes voor grote mensen worden een waarheid en schenken me een uniek spectaculair bestaan.