654 resultaten.
Onde de Bomen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
70 Onder de bomen
waar het licht schommelt in schaduwen
en de wereld draait, nog altijd,
adem ik langzaam het heden in.
Ik ben nergens, of onderweg,
een lege plek in het hoge gras,
een kano schuivend onder de maan
waar de rivier de nacht kust.
Geef me je hand-
ik wil kijken naar de beweging van je lippen
en denken aan de warmte die blijft
als…
Grande bouffe
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
92 Mogen de goden
hun gloed laten dalen
en sprenkelen over de heatwave
van eetbare smulpapaver
en de nimmer betaste padddenstoelenmêlee
in dit in al zijn brille
onwaarschijnlijk waarachtig clairvoyant paranormaal
weliswaar machtig
en zwaar op de maag
nooit eindigend
voorlaatste avondmaal
van robin X hood
voor de wereld en…
De fluistering van de aarde
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
113 Vlieg in het groen
stilte rust op tere vleugels
de aarde ademt
In de ochtend komt de
aarde langzaam tot leven. Ze ademt haar
geuren uit en schenkt me de klank van haar rust, waar de
bomen praten met de lucht en mijn hart trilt met elke zucht die zij voortbrengt.
Haar stem is geen geluid
dat je hoort: het is de druk van een zachte
hand…
Toevalstreffers
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
109 Ooit had ik een
'Ikeadroom' (z.a.),
met wonderbaarlijke
séances
edoch in de
hypermarché's
van blueband
Ab del Haize
wordt nog altoos
mijn geestesoog
op zonderlinge wijze
in toevalstreffers
meegesleurd
die naderhand
haast nonchalant
in bliepend
barcodegescan,
daar waar haar
bossen eeuwig ruisen,
achter toonders
klapdeurtjes…
Ik hou van het leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
102 Ik hou van het leven
Al kan ik niet iedereen alles geven
Toch voel ik me Rijk als een koning
Al heb ik geen echte woning
Ik heb alles wat ik nodig heb om te leven
Meer heb ik niet nodig
Als ik maar kan overleven
Ik hou van het leven…
De glimlach van de dageraad
netgedicht
2.0 met 14 stemmen
610 Licht kust de hemel
de merel fluistert zachtjes
de aarde ademt
Er is een ogenblik, nog vóór het licht
zich echt toont, waarin alles lijkt te ademen in zachte
golven van stilte, en ik, haast onmerkbaar, voel hoe mijn huid opent
voor het ontwaken, alsof mijn hele wezen luistert naar iets wat geen woorden nodig heeft.
Een merel zingt één…
Pas
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
173 In mijn achtertuin kijkt een rode tulp me wijd lachtend aan,
fleurt daarbij de hele tuin
Aan de voorkant siert een paardebloem
Inmiddels zijn het er twee,
inmiddels vier,
nu tien
Speenkruid is de tulp
gezelschap komen geven
Roze trossen van de schoenlapper
in de schaduw
Een bak narcissen op de tafel
Pas als ik alle plantjes en de…
Symfonie van het bos
netgedicht
2.0 met 13 stemmen
318 De vuurgoudhaan zingt
tussen naalden aan de beek
eerste lentelied
In de nevelige ochtend zingt een
merel zijn eerste lied, vleugels ritselen zacht tussen
de takken, verborgen, maar nabij. Tussen wortels murmelt een beek,
een fluistering van helder water, golvend in de cadans van een tijdloze herinnering.
Geur van mos en vochtige aarde…
Oogst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
101 Op drie boomstammen
zaten we in ‘t bos
De zon scheen op het water
waarin twee zwanen
Walnoten zouden we
die morgen rapen
Eerst koffie uit een thermos,
hoe het dorp nu verder,
over yagyas en raad
ook over vermeende wanen
‘k Filmde de plek even,
dan liepen we ‘t dicht
omzoomde pad met riet
Vonden de bomen en de noten,
vulden…
Apollo op drift
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
122 Achter je laatste woorden zien wij een blank space, losgezongen van de kern van zijn wezen, existentieel overgeleverd aan het interludium van de ruimte...
of nee, het was een laatste stuiptrekking in het slotakkoord
achteraf begrijpelijk,
na deze enumeratie van de voorjaarsopruiming van het
nu eens briljante dan weer
mediocer gefulmineer…
Zolang ik leef
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
337 Zolang ik leef
Blijf ik bij jou
Zolang ik leef
Blijf ik je trouw
Ik zal altijd van je houden
Al gaat het soms verkeerd
Ze zeggen dat je van je verleden leert
In voor- en tegenspoed
Zolang ik leef
Omdat ik zoveel om je geef
Zolang ik leef
Zal er voor je zijn
Bij liefde en bij pijn
Want iedereen wil toch in het leven bij iemand…
Weekimpressie
netgedicht
1.0 met 4 stemmen
153 Verstikkende walm van kleurrijke voetzoekers
beneemt mij de adem en slaat op de keel
onttrekt het esthetisch gevoel aan mijn brein
van harmonietinten in diversiteit
Het maakt mij dood- en doodziek. Allicht!
het belemmert het zicht van mijn ogen
Hoe zonderling toch
dat een spierwit konijn
het scheppingsverhaal opgetogen
van zijn zwarte…
Bij nader inzien
netgedicht
1.0 met 3 stemmen
121 Het alziend leesoog zweijmelt om ons heen
het dient zich aan als door een wesp gestoken
verlaagt andermans geestelijk eigendom
tot barbarij zonder eerst te bevragen
en wat nog erger is: zonder pardon
Het linkeroog leest tegen wil en dank
het rechter tegen heug en meug - geërgerd
ontwaart zijn geelgekleurde blinde vlek
het kruidje-roer-me-niet…
De laatste akkoorden
netgedicht
2.0 met 21 stemmen
389 Zijn stem, een echo van verloren
tijden, een melodie die te breekbaar is om vast
te grijpen, zijn woorden als zachte regen op het asfalt van
herinneringen, waar we zijn liedjes altijd weer vinden, ook als tijd hen vervaagt.
De man die zong van de eenvoud
van liefde en pijn, met een rauwe stem die leegte
vulde, die het onuitgesproken tussen…
Je Moeder
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
116 Moeder zal je altijd voor me blijven leven
Moeder bedankt dat je bestaat
Moeder zal alles voor haar kind geven
Zolang zij blijft leven
Je Moeder is altijd tevree
Als haar kind huilt
Huilt zij met je mee
Haar hart is hetzelfde als jou
En wat voor keuzes je ook maakt in het leven
Je Moeder staat altijd achter jou…
X
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
124 Dat ik mezelf kon zijn
Omdat ik voelde dat dat voor u goed was
Is het mooiste geschenk dat ik ooit kreeg
En je gaf het me iedere dag.…
Compilotus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
169 Zondagmiddag in augustus
sliep de wereld nog
om wat niet gekomen is
en tevens nooit verschijnen zal
Egoloos zei ik haar toen
blijf niet alleen ik neem je mee
ik haal je op ik vang de zon
Een zomerlang was ik haar schaduw en haar deeltijdkampioen
ze zei 'hoe meer jij mij wilt
daar waar ik ben en jij niet
is mijn land misschien iets…
Reflecties van rust
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
364 Stilte in het meer
spiegels van lucht en bomen
de tijd raakt het hart
Zon werpt haar zachte gloed op het
water, elke rimpeling trekt de stilte in verschillende
richtingen. In de spiegel van de vijver ben ik niet meer ik, maar een
samensmelting van bomen, lucht en stilte, waar tijd even stilstaat en alles samenkomt.
Bergen staan recht en…
Hout alleen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
151 Een boom ben ik
in hout alleen
te ver van het bos
de witte port en jonge kaas
en elf rode rozen in een zwarte vaas
het stille uitzicht over de rivier
we zijn nooit uit elkaar geweest
jouw grappen leven verder, veel verder
dan in het duisteren van mijn sombere geest
de muze gloort innovatief door een lichttunnel
een oude messias heeft…
Jij, in de stilte van mijn dagen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen
234 Je stem in de wind
zelfs in stilte blijf je daar
zoals avondlicht
Jij, die tussen mijn gedachten beweegt als een fluistering in de wind,
een aanwezigheid zonder woorden, maar altijd voelbaar dichtbij.
Geen tijd wist jouw contouren uit, geen afstand maakt je minder echt,
want zelfs in stilte blijft jouw stem een zachte echo in mij.
Ik herken…
Polka
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
444 Een illustere nazaat
van Sheherezade
sprak met eerbied van waardige kleurrijk toonaardige
oud-Russische Ivanskaya's
die bol staan van zeldzame
dragers van namen
fameus en feeëriek
als Hobbits in de Ring
Neem Elimia Eximia,
en haar broer Ralaszputinschky
and the spy who came in from the cold
- from Russia with love, I've been…
De vonk van inspiratie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
169 Vonk in het duister
een fluistering leidt mijn pen
woorden vinden vuur
Soms is het een fluistering in stilte
van de ochtend, een gedachte die zweeft als stof
in een gouden lichtstraal, een woord dat zich vastklampt aan
de rand van het bewustzijn, wachtend om geboren te worden in inkt en adem.
Soms is het een golf die breekt en
zwelt…
Leuningen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
157 Dank alle leuningen
om je aan vast
om je omhoog te helpen
Dank jou ook dat ik altijd
iemand
denk te hebben
aan wie ik me vastklampen,
al is dat alleen maar in gedachten
alleen maar om dit
heel even
te laten lezen
Misschien is het ook veel meer
Want alles glipt zo snel
weg…
Ik blijf altijd op de zorgboerderij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
279 Ik blijf altijd op de zorgboerderij
Niets meer met de samenleving te maken hebben
Dan heb je rust
En voel je je vrij
Voordat je het weet val je in een zwart gat
Want de meeste mensen hebben toch een zwart hart
Het is in het leven toch allemaal eigenbelang
Ik leef voor m'n rust
En ga mijn eigen gang
Het is zoals het is
Gaat zoals het…
Genieten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
203 Kleine momenten
grote herinneringen
geluk inspireert
Zon werpt haar zachte stralen over het
veld, de gouden lichtvlekken dansen op het groene
gras terwijl een vlinder, in zijn breekbare vlucht, zo dicht langs
me vliegt en ik stilte om me heen voel, als een omhelzing van alles wat leeft.
De geur van natte aarde na een zachte
regenbui, geluid…
Het geheim van geluk
netgedicht
1.0 met 6 stemmen
148 Vluchtig als de wind
geluk op zachte vleugels
een vlinder vervliegt
Geluk schuilt niet in grote dingen,
in het behalen van wat de buitenwereld van me
verwacht, maar in het zachte licht dat ineens door het raam
valt, de eerste zonnestralen die het grijs van de ochtend langzaam vervagen.
Het is de stilte die zich nestelt in een
leeg moment…
Als Piraat ben ik geboren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
194 Als Piraat ben ik geboren
Zo heb ik mijn bestaan
Ze willen mijn stem toch horen
En als Piraat zal ik weer gaan
Onvergetelijke tijden
Wat ik als Artiest heb moeten lijden
Maar bij de Piraten- en Internetstations heb ik een bestaan
En Nederlandstalige Muziek met Danny van Strien zal nooit meer verloren gaan…
Dichtersmonument
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
140 Danny van Strien is een naam die iedereen in de Literatuurwereld kent
Ze weten wie ik ben in de Literatuurwereld
Daar heb ik veel voor moeten doen en moeten lijden
Om die teksten te verspreiden
Dichtersmonument
Vroeger zei ik al ooit komt er een moment dat iedereen mij kent
Dichtersmonument
Dat is algemeen bekend
Mijn ouders en familie…
Winterregen
netgedicht
2.0 met 17 stemmen
349 Een grijze lucht
de wolken verbergen de zon
regen raakt aarde
Al heel vroeg in de morgen word
ik wakker. Met een daverende kracht hoor ik de
regen uit de hemel vallen. Op weg naar een nieuwe bestemming
strijken talloze traandruppels neer en scheren nog even langs het dakraam.
Buiige neerslag, spetters hebben hun
afdruk nagelaten op het…
Alles op de rit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
238 New York....
alleen heel even
naar brooklyn bridge
en columbia waar al
sinds mensenheugenis
mijn neef al eloquerend
oude geschiedenis oreert
New York
niet meer
dan tussenstop
naar yellowstone
the rocky mountains
the golden gate
van san francisco
waar mijn hart
voor altijd ligt
En dan
als uitsmijter
niet disney island…