Alle inzendingen over frits

En, heb je de kleur van de herfst gezien in vijvers en in het water van de grachten? Oh, hoe heb ik op U gehoopt en nooit misschien Heiland, om bij U te verkeren toen ik verlaten werd in donkere nachten Heb je de trek van de ganzen gezien zo hoog in de lucht en dat zij gakkend zingen? Maar U, de man, Die kruisen draagt en nooit misschien…

(n.a.v. Lucas 24,11/ 12jan022/Hardenberg) Een heerlijk banket en kus op zijn wang Klaas van der Veen dacht aan een vrouwenstem en zang De eik met takken als blonde lokken die hadden ze omgezaagd en weggetrokken Klaas hield zijn pas in en stamelde verbeten maar t'was laat, hij moest zich haasten voor het eten In Tongeren marcheert op het…

Toen ik snachts wachtte op de stappen van haar schreden behoorde elke leugen tot een ver verleden ach Heer, denk aan ons en verhoor mijn beden dat ons verdriet voor altijd is geleden in de grond gestampt en door laars en hak vertreden en wij s'ochtends mogen hopen op het nieuwe heden Wij moeten op de knieën strijden en met gebed met tussen…

Groet God van mij en vraag aan Hem ongelogen Die mij adem gaf en het blauw in mijn ogen Waar is't land waarvan'k door profeten heb gehoord waar dood door wat leven is verslonden wordt Is er een gids, de Zoon van David met zijn kiezelsteen en waar Hij wegen wijst, dan ga ik er heen In mijn land heeft wat boos is macht en wat zij zocht Zij…

Nee, je wordt hier niet achtergelaten ook al lijkt voor jou niets meer te baten Voor even is de zonneschijn gestuit Alleen voor even stopt de speler op zijn luit En voor even bot de rozenstruik niet uit Reeds wacht voor jou de glimlach van de bruid Elk uur komt voor jou je redding nader Nog even en je zegt: Papa, vader De priester luidt de…

In mijn tuin zijn het wikke en klaproos die regeerden over klaver en dotterbloem en prominent naar de zon en al wat bloeien wil, zich keerden Zoals een bruid die, door haar bruidegom gekend, in zijn oor fluistert, gelukkig na de strijd Man, wacht nog tot morgen, pas dan is het je tijd Dat een vrouw bij een man hoort, alleen dat en anders niet…

Is daar ergens een plek, waar ik heen kan gaan daar, waar ik moed kan kopen en ook, waar vandaan waarheid komt die met liefde is vervlochten de Geest van U, waarnaar profeten zochten maar de prijs daarvoor die is met bloed geschreven Hij is bestemd voor die zijn hart aan U wil geven Waar valsheid vastbijt en steeds moet zijn gehoord en…

Hij schreef zich Frits. Zij zag wat scheel. Hij liep mank. Een englenpaar. Maar zij erg bits, En hij verschriklijk aan de drank. Zo woonden ze in een lekke schuit, Als twee marmotjes in hun hol. Geregeld schold zij hem de huid En dronk hij zich met bitter vol. De tijd vliegt snel, vooral wanneer De liefde 's levens zuur verzoet.…

De stuurman heeft van al die brij geen weet die navigeert naar Hollandse garnalen ‘Hé, kijk eens hier: drie halen, twee betalen en extra korting op een zwijnenreet! Een appeltaart met daarop verse kersen, een hele kraam met spul om steen te grillen.’ De wielen van de winkelwagen trillen, nog eventjes de slaolie verversen Het karretje remt…

Frits Pleinvrees betaalt. Wat te doen als het ontwerp, vormgeving en kleurgebruik, een uit de kiem gekropen haiku de pers haalt? Fors blijkt het stadshart geraakt: zonder éen fobie! 'Humane Architectuur verkleint uw kwalen.'…

Frits Bom keert plots weerom als 'Leningman' Hij persifleert zichzelf in zo'n reclame Waarvoor de maker zich zou moeten schamen Maar ja, er komen toch wel klanten van Waartegen Bom voorheen ten strijde trok Omdat iets ongehoord of dubieus was Heult hij nu mee.…

Als ik drink dan ben ik beestig feest ik door de ganse nacht alles vind ik dan erg geestig ben de laatste die nog lacht Lig ik 's morgens in de kreukels kraak ik als een oude schuur braak de stoep vol frit-met-pickles toch nog vind ik de prijs niet duur Nuchter ben ik erg verlegen ben ik stuurs een stroeve vent en ik kan ook nergens tegen weet…

moe, verzwijgt de lage vlucht naar rouw de appelboom, vol van schaduw, schudt druppels op de nacht wanneer mijn huid, nog wit omrand, bogen vouwt omheen de tijd ik zie jouw naam in het gras geschreven hoe bladeren vallen, bruin en rood mijn stem kent slechts het schreeuwen, zwart, in vlagen van de dood * foto : frits…

We zijn vandaag weer getuige van de kroongetuige Hij die voorleest wat wij allang weten dankzij de Christen-Democraat Frits Wester De Koning symbolisch staatshoofd Hij die zwijggeld krijgt dankzij onze parlementaire democratie En zij, zij straalt een plaatje van een Koningin voor wie geen plafond te hoog gaat Zij zitten daar ze…

----------------------------------------- Frits Deubel www.gedichtensite.com…

Er is al zoveel afgevochten en nog gaan mensen rust’loos door elkaar volkomen te vernielen, als ik de vele stemmen hoor. Waar kun je nog de vrede vinden, wie leeft er naar het hoogst gebod: Heb lief uw naaste als uw zelve en allereerst uw Heer en God! Er is al zoveel afgevochten, verdraagzaamheid is nergens in. Wie weet wat ons nog staat…

Ik blader nog eens in mijn jaarboek. Het lukt haast niet het dicht te slaan. Er zijn als ik bewogen rondkijk veel beelden om bij stil te staan. Zowel de zorgen als de vreugden gaan als een filmband langs mijn oog. ’k Zie naast voorbije wolkenvelden een lichtstraal aan de hemelboog. Kijk, op een maanden oude foto lacht een beminde mij nog…

Je dicht bij God te weten waar niets je van Hem scheidt, je in Zijn arm te nest’len, van eenzaamheid bevrijd, Zijn liefde te beleven door ’n kinderlach misschien en daarvan te genieten, dat is: de hemel zien! De vogel die gaat zingen in een verkilde nacht, je hart dat weer gaat gloeien terwijl je ’t niet verwacht, een bloem die gaat ontluiken…

Eens was ze fier en sterk geweest, je zag het aan haar handen. Maar zoals zelfs het grootste vuur heel langzaam op zal branden, verdween de ongetemde gloed die haar eens begeleidde en bleef slechts de herinnering aan lang vervlogen tijden Dan tilde ze de kind’ren op, weer met diezelfde krachten en drukte ze dicht aan haar borst om pijnen…

Nick Drake opgezet, hij komt binnen en neemt direct zijn plaats in. "When the day is done" is na mijn werkdag iets anders dan wat jij ermee bedoelde, voor mij is het een glimlach. En jouw "which will" gebruik ik, je moest eens weten, om even bij te komen. Ineens, steeds weer ineens ben je er even bij. En anders ben je op te roepen…

Geef jezelf eens vleug'len. Stijg hoog in de lucht. Laat je niet beteug'len in die snelle vlucht. Er is meer dan treuren om een droeve dag. Er zijn hemeldeuren waar je binnen mag. Er is licht en luister, veel meer dan je denkt. Dring maar door het duister tot de zon je sterkt. Vlieg maar naar de hemel met een forse slag, waar je '…

Ik ga met jou tot aan de poort en in je laatste nachten zal ik daar blijven wachten tot je een hemels welkom hoort. Ik zal wel bij je blijven staan totdat we moeten scheiden. Er is geen plaats voor beiden om samen door de poort te gaan. En bij de allerlaatste groet zal ik je hoofd neerleggen en zacht als afscheid zeggen: Vaarwel, tot…

Ik heb duizend dingen willen zeggen, maar ik wist alleen niet hoe. Ik heb duizend wegen willen volgen, maar ik wist niet waarnaar toe. Ik heb duizend vragen willen stellen, maar geen mens die een antwoord wist. Ik heb duizend maal een raad gegeven, maar me menigmaal vergist. Ik had elke dag wel duizend plannen en vervulde er geen één. Ik…

Ik zag een bron haar schoonheid tonen zo dikwijls als ik er bleef staan en stil zag ik haar waterstromen uit diepe gronden opwaarts gaan. Ik zag een bron haar schoonheid tonen in wat een liefd'rijk harte biedt, aan zegeningen die er wonen en offers die een enk'ling ziet.…

Er zijn nog altijd wond'ren, al zie je ze niet elke dag. Je moet er oog voor hebben, zodat je ze beleven mag. Soms kun je maanden tobben, terwijl je nergens uitkomst ziet en eig'lijk wordt je leven een weg vol angsten en verdriet. En toch zijn er die wond'ren, de kleine vreugden naast je pijn, die zorgen dat je samen nog opgewekt en…

Denk eens met je hart. Zet maar het verstand, dat je dikwijls plaagt, even aan de kant. Buiten loeit de wind, is het guur en koud en te veel verstand warmte tegenhoudt. Denk eens met je hart als je zorgen ziet. Het geeft meer gevoel dan verstand je biedt. Vaak is het één woord dat de ander raakt, hem of haar ineens weer gelukkig maakt…

Geef je verdriet maar een plaats, een plekje waar het kan blijven, door in een rustig moment al wat je smart te beschrijven. Lees en herlees ze dan maar, die onverwerkte gedachten en geef de jaren de tijd jouw diepe wond te verzachten. Geef je verdriet maar een plaats. Het kan zo onnoem'lijk schrijnen, als alles wat je bezat zomaar ineens…

Geef je maar gewillig over, leg maar al je lasten neer. Je hoeft echt niets meer te vrezen nu je opgaat naar de Heer. Alles kun je achterlaten, je bent vrij van elke druk en na jaren van beproeving smaak je dra het hoogst geluk. Geef je maar gewillig over en leg al je zorgen af. Je kunt onbelast betreden 't hemelrijk dat God je gaf. Wat…

Ik heb de zee met haar gevechten, haar brute krachten lang aanschouwd, hoe zij met nietsontziende golven de bange kuststrook heeft benauwd. Ik heb gezien hoe zij vernielde wat haar geweld dorst te weerstaan en toch, na eindeloos geworstel, moest wijken en ten onder gaan. En dagen later zag ik hoe zij in rimpelloze tooi verscheen. Haar woeste…

Ik zou nog zo graag wat liefs willen zeggen, mijn kinderhand blij in vaders hand leggen of stoeien met hem, een spel met hem spelen of stil mijn verdriet en zorg met hem delen. Ik zou nog zo graag een lied met hem zingen of luist’ren naar hem, naar allerlei dingen, wat ik niet begrijp hem vriendelijk vragen, misschien wel zijn last…