Netgedichten

netgedicht (nr. 17.515):

mantelzwaar

ik leg mijn vleugels stil;
het praten, moe, verzwijgt
de lage vlucht
naar rouw

de appelboom, vol van schaduw,
schudt druppels
op de nacht

wanneer mijn huid,
nog wit omrand, bogen
vouwt omheen de tijd

ik zie jouw naam
in het gras geschreven
hoe bladeren vallen,
bruin en rood

mijn stem kent
slechts het schreeuwen,
zwart, in vlagen van de dood

* foto : frits elders ©
'rouwmantel'