Alle inzendingen over geleuter

Gebrabbel van een kleuter aan u en mij gericht Ik vind het slechts geleuter Men noemt het een gedicht De zinnen die niet lopen De vrucht lijkt echt onrijp Moet ik de boel ontknopen Totdat ik het begrijp? De boodschap in een papje Van wonderschone rijm Verteert veel beter snap je Maar wat is het geheim?…

Ik ben dat slap geleuter meer dan zat Een nieuwe maand een nieuwe rekenrente Het wordt hoog tijd voor een pensioenen-lente De dekkingsgraad moet van mijn levenspad ‘k Heb jeuk aan mijn pensioengat...ik ben kwaad Weg rekenrente...fuck de dekkingsgraad!…

En bijgespijkerd putte deze peuter Zich voortaan uit in oeverloos geleuter.…

de politiek dat is één bak ellende en burgers worden groof'lijk geschoffeerd toch stelt men dat die burger normen leert zelf steunt men openlijk een terroristenbende ja waar men spreekt van waarden en van norm is dat slechts slap geleuter voor de vorm…

Alle leugens, alle onzin, maken dat ik sterk vermoed, dat al heel snel zal gebeuren wat een ieder heel die tijd al vreest en geleuter niet kan verhelen dat je echt niet meer geneest.…

herinner jij je nog toen het buiten avond was voor ons gevoel was dat thuiskomen op een dag in mei ‘alles ging goed’ (en weer een warme lentenacht bracht dit zo nabij) herinner jij je nog, hoe zalig de gedichten waren voor het oog op het vlinderspel van het leven er was geen geleuter meer tussen ons jij raakte charmant de liefde aan…

ik niks vergeet Nog een keer controleer ik mijn briefje of ik niks vergeten ben Nee hoor alles is opgeschreven ik voel de verstikkende ruimte Doe mijn trouwe kistjes aan pak de rugzak hang hem op mijn rug Om de weg te gaan volgen waar mens en natuur samen gaan Jee wat is die rugzak zwaar niet zeuren meisje gewoon lopen Beter als al dat geleuter…

het verteld aan vrienden moet dat toch kunnen maar nu heb ik het teruggehoord door dit verhaal ben ik de grond ingeboord luisteren ze nooit goed wat je zegt of wordt het door hen anders uitgelegd maar nu sta ik voor paal door dat verdraaide verhaal het is gewoon een pertinente leugen die ik nooit meer terugdraaien kan toch zal ik dat geleuter…

wat moet ik met een handvol vingers die friemelen aan me vel het onderhuids gepeuter en irritant geleuter over zonde en de hel je trekt gevoel in kippenvel en streelt mijn koude rilling je brengt hitte in het spel kust zo heerlijk fel kleding is verspilling groen wordt roder in het paradijs de appel is gebeten de slang sist snerpend…

zoals jij leven in geboorte bracht en het kind dat nooit was zo hangt het in mijn hoofd dat in het razen over gaat als een idioom dat niet echt spreekt, of geleuter met geluid van water vanuit de douche of gelaten warmte als jij vroeger op moest en het zo lief zei daarom breek ik gebroken woorden in tien letters tot het blauw…

Gelukkig, en dat maak me weer wat blij: al dat geleuter is straks weer voorbij, heel eventjes nog en dan gaan we stemmen. Alleen, al dat gezwam, vergeef me 't woord, waar denk ik iedereen zich toch aan stoort, kan, vrees ik, straks de opkomst weleens remmen!…

Zijn leven in welvaren, kan de mens bij een halve werkweek handhaven, rest van de week maakt hij dingen voor rijken die hij zelf niet kan betalen en economisch geleuter moet deze slavernij al eeuwen maskeren.…

Hyperventileren, hartritmestoornissen dus net een bange kleuter Een consult bij de neuroloog; heldere taal, geen geleuter. Verdict, nakende depressie, de lat wat te hoog gelegd Ook erg strenge eisen mezelf opgelegd. Mijn huidige mantra werd: pluk de dag, een prima idee Je kan er rustig een eind mee verder, alles zit nu mee!…

Ik leef, iedere dag en nacht Ik slaap, enkele uren van de nacht Ik eet, wanneer ik trek heb Ik drink, wanneer ik dorst heb Ik werk, niet zoals ik zou willen Ik geniet, te weinig kan veel meer Ik waak, teveel Ik zorg, zoveel als ik kan Ik zeur, soms ook teveel Ik hou van mijn dierbaren Ik verfoei, het geleuter en gemekker van de mens Ik haat…

nu veranderde banden op het terras communicerend via de techniek het gesproken woord hebben we bijna verbannen ik doe er niet aan mee, ik wil niet bij die kliek ik ben een eenling in een veranderde omgeving soms onbereikbaar voor de verslaafde meute zonder het apparaat dat het gesprokene verving zodat ik mij niet hoef te ergeren aan al dat geleuter…

soms als een kip van de leg of liep ik te wankelmoedigen van een kater dan nog heb ik dat allemaal achter me gelaten en ja, ik ben op bepaalde vlakken nou eenmaal een ontzettende mierenneuker om nog ff lekker puberaal te willen wezen zal ik 't vulgair zeggen, want dat vindt men vandaag de dag toch leuker dan dat saaie normen en waarden geleuter…