De Dood kwam op de lippen
En ’t zieltje zelf ging glippen.
Toen stond helaas! de jammerende schaar
Met tranen om de baar,
En kermde nog op ’t lijk van haar gespeel,
En wenste lot en deel
Te hebben met haar kaartje*,
En dood te zijn als Saartje.…
koosnaam
Zacht streelt hij mijn natte gladde lichaam
Onze tongen smaken zout en toch zo zoet
Hij brengt me tot ongekende hoogtes
Bemint mij alle uren tussen eb en vloed
Ze slaakt opgewonden steunende klanken
Beweegt haar tong teder langs mijn lippen
Haar mond vol zinnelijke liefde op de mijne
Tongen die vol onrust langs elkaar glippen…
schuw de ontucht, schuw de lippen
Wier boord van enkle honing vliet,
Maar die 't verderf in 't hart doen glippen;
Wier tong een giftige angel schiet.
o Laat haar arm u nooit omvangen!
Hij sleepte u in de wisse dood,
Een slang die om uw hals bleef prangen,
U worgende in haar valse schoot.…
Dan glippen slanke voeten
in de iets te krappe muilen,
en spoedt zij zich
naar 't boslandschap
geschilderd op gordijnen
En schuift die langzaam, niet te snel
vaneen om daar de zon
door 't openstaande venster
in het klare reine blauw
Met brede glimlach op 't gelaat
en een voldaan gemoed
in stille dankbaarheid
te gaan begroeten…
Maar Mei was doof van slapen, liet geen blik
Van hare oogen glippen, was
Een nachtelijke bloem in veel zwaar gras:
Zij lag drinkend den slaap, zonder gerucht
Blies ze haar adem in de koele lucht.…
9.206
Bezig met laden