Alle inzendingen over hakhout

De dag breekt aan, kou uit een open ijskast: een lap los zand tussen dor hakhout ingeklemd onder de lucht die leger is van diepte nu het gezichtsveld vol met wit zand is doortrapt.…

Met het gevelde hakhout aan de kant blijf ik ondanks doorbrekend licht bevreesd. Het continent dat mij wijs de les leest, zet mij op voorsprong en op achterstand. De tuin weerspiegelt helder in mijn geest hoe ver ik eigenlijk ben weg geweest.…

Ergens bedolven onder stof van gestold verlangen achter echo’s van psalmen en gezangen in de laatste kelder van het hof naast het hakhout uit oude linden hoop ik het terug te vinden Een eeuwige schemer pakt kil mijn hand verpakt het pad in gedoofde kolen en nauwelijks tastbaar ligt verscholen het bruine sieraad uit het verre land Ik breek…

In de schemering De wilde varkens grommen bij hun voerplek krijgshaftig hurken jagers in de struiken mist druipt langs sparretakken in mijn nek en doet mij dieper in het hakhout duiken Zijn halsband schuurt mijn vingers open en Zwarte stort zich in het avontuur 't geknor bepaalt de richting van zijn lopen gespannen wacht ik op het eerste…

Hakhout op zode'omsloot ze, zwaar bemost, Daar hingen zoals onder zee in 't bos Koraalbomen, nog dode bladen los, Verbruind. Daarin scheen nog de zon vuurrood, maar in 't gebloemte ging de kleur al dood…

Het bos door ging ik Keek omhoog een streep van licht mij begeleidde Niet wist ik waar mijn voeten stappend, gaande, bleven Door dieren wel gewaar opweg naar ander doel Zo links als rechts begluurden mij wie ik niet dacht te kennen en bleven stil verborgen nog achter beuk of hakhout hoog Ik spoedde voort geen rust opzij te gluren…

Hij had het klooster vroeg verlaten: op de paden Lag de dauw: de hyacinten Hingen blauwgetrost te bung'len in de scheem'ring tussen 't hakhout, Leeuw'rikken, die luchte-krekels, tjirpten hel in hoge hemel: Web van klank in web van stralen. Neuriënd liep hij: gonsde een kever Langs zijn voorhoofd?…

Hakhout op zode'omsloot ze, zwaar bemost, Daar hingen, zooals onder zee in 't bosch Kooraalboomen, nog doode bladen los, Verbruind. Daarin scheen nog de zon vuurrood, Maar in 't gebloemte ging de kleur al dood. Ook lag een dorpje in dat dal, waar rook Fijn wemelde om heen van schouwen; ook Dat zag ze.…