soms is er van binnen iets kapot
je snapt de dingen niet zo goed
dan ben je bang als een marmot
voor het vechten mis je de moed
soms sla je trotse vreugdekreten
op het leven hef je het glas
en dan ben je allang vergeten
hoe in en in bedroefd je eigenlijk was…
De marmot ploetert onder de bergen.
En weerlamp na stroomstoot komt uit de hemel.
En het water stroomt harder.
Eenzame moeders zijn als gast bij het raam
Waartegen waterpijpen neerslaan.
De marmot ploetert onder de grote berg van angst.
De bomen ontwortelen.
En bloemen worden lelijk in een nacht
Van de kinderzucht aan de hemel.…
zweeft stil
Ooit door een Romeinse steenkapper
Op een wapenschild gegrift
Nu hangt hij als logo aan de fabrieksgevel
Het gekroond symbool
Op een veer na uitgeroeid
Door loodhagel en pestdamp
Door boer en jager uit het gewelf geplukt
Terwijl het biotoop krimpt
Overleeft hij op karakter en op drift
Cirkelend boven de bergweide
Waar een marmot…
Natuurlijk ben ik wilder dan een brave marmot,
maar wie wil nou niet eens een heftiger beleving?
Ik bijt je echt niet dood, wens je optimaal genot!
Grijp je kans, ik blijf niet altijd rondsluipen,
het moet een keer gebeuren, anders is het uit!
dan staak ik de jacht, ga ik eeuwig wegkruipen.…
Soms is het in mijn merg zo onophoudelijk donker
als in het windstil centrum van een ziekte;
je hoort er mensen als marmotten piepen
diep uit de zwartste zwammen van hun menszijn.
Maar jij die uit dit hout een stem wilt snijden,
snijdt een stem. Zoals mijn litteken is zing ik.…
Als de lampen eindelijk
uitgingen en dus oma ook ging slapen
was het donker maar je was niet bang
Want oma lag toch immers
naast je, slapen als een marmot,
kon snurken als de beste.…
En niemand zegt roten, marmoten of lotten.
De boer houdt geen haanders, maar zeker wel hoenderen,
En draagt op het land meestal klompen—nooit schoenderen.
Het meervoud van krent is eenvoudig krenten.
Maar: vent in het meervoud, is kerels—niet venten.…