sommige gedichten slapen
in mausoleums andere
in een anoniem graf
vele slapen nooit
dansen in de regen
creperen in de goot
het gedicht blind of doof
sterft een ongelezen dood
of kreukelt als oude huid
kraakt als het vermoeide huis
de uitgelezen betweter breekt het af
een gedicht weet jij het
hoe het er uit moet zien?…
Ooit komt ze explosief terug op andere grond. ’s Avonds
balsemt hij en bouwt haar mausoleum. Hier mag hij traag
ademen. Het schrijn van klaproos draagt altijd haar kleur.…
haar mooiste meesterwerk ben ik,
haar mausoleum voor een dochter,
de hare, die mij baarde en toch stierf,
de missing link die ons verbindt,
gemis dat vlees werd, stof en as.
uit alles blijkt dat zij zich traint in blijven,
in voortbestaan, inpakken van wat was.…
In mijn Mijseum stal ik mijzelf uit
in eerwaardige maaksels
buiten loop ik mee in de drumband
van de wereld en sla ik op de trom
ik ben zo graag belangrijk
geen donker hol Mijsoleum, geen
vergeelde voetnoot in kleine letters
onder de streep van de tijd, geen dode
naam in de stamboom van miljarden
maar eeuwig aantrekkelijk
Jij en ik weten…
Met op iedere hoek een minaret
Werd op een plateau een mausoleum
Neergezet; kreeg de laatste eer van
Een man aan zijn vrouw symbolische waarde,
Bij zijn afscheid van hem aan haar op aarde.…
Het mausoleum wekt macabre trancen.
‘Juich niet voor muren, waar 'k mijn hart verstik!’
Grootmoeders jurk om zich in te verschansen,
maar 't hart danst woedend voort en zegt toch: ik.…
50
Bezig met laden