Alle inzendingen over modus

De oplossing ligt in de waarheid, de waarheid ligt in mij en in jou. Dus maak je maar niet druk, Jij en ik zullen zoeken, swoegen, pakken en juichen! Juichen , omdat we het gevonden hebben, Juichen! Omdat we de waarheid hebben om verder te gaan!…

Wij leken Hebben verkeerd gekeken Gewoon de andere modus. Je weet het toch wel Bergaf, gaat altijd snel.…

Dat ook politici, zo wil ik hopen, die nieuwe modus in de oren knopen.…

beginnerstijd trekt trage uren langs nog niet gevulde structuren van het nieuwe jaar onwennig is de nieuwe sleet van oude patronen die wij als dagelijkse zekerheden ooit hebben gedragen daar vallen nu gaten met hilariteit bijdehandjes waren er al aan gewend in minder dan een mum van tijd de nieuwe modus is het zelfsturend team…

nu we zelf wat milder zijn leerden leven met de pijn en toch vrienden konden blijven al gebeurt het af en toe gefrustreerd de hunker moe diepte in niet te beschrijven dan de blik hoog want ik weet de grond word je vlug te heet vlucht in afstand en stilzwijgen zie de benu keert niet om verzamelt kracht uit de zon om uit zijn as op te…

Mag ik van u een pond modaliteit? Da's goed. Zo een die werkt op je gevoel, Zoals jammer, helaas en tot mijn spijt Als bijwoord van gevoelshoedanigheid? Affecties, ach, u weet wat ik bedoel Nou nee, dan maar een onsje werkelijkheid Iets epistemisch, qua realiteit Niet soms, vermoedelijk of naar het schijnt Geen wou of zou maar…

ik zag je gaan als deel van de dampkring een wolkje op weg naar de maan gevangen in het jojo-spel van water en nevel in het luchtig en vluchtige onder zons bevel jij speelde als geen ander de drie fases van bestaan liet lopen waar de modus was gaan verdruppelde in mistige tijden liet somberheid oplossend versnijden…

Mijn matineuze mediowissel Marchandeerde meerdere malen Met mammons Marginaal markante manuscript Manoeuvrerende manifestanten Maakten machiavellistisch Malafide malversaties mogelijk Meer manco maar minder maniakaal Moesten mannequins Mantelwetmatigheden Manu propria memoriseren Minutieus minuscuul Memoreerde men mij Modus vivendi mijn…

(Proeve van een onverstaanbaar gedicht) In lacrimoso de lafenis van een flauwhartige is veelal in lacrimoso gekleurd vaak tracht hij het tij toch nog met spraakwater te keren terwijl deze mens mijn vertrouwen onvoorwaardelijk heeft verbeurd met de modus in rebus slobbert hij allengs bij leven immer uitmondend in een incrusterende…

ontdekken van de nieuwe dag waar donker is geweest veegt nu licht de restanten naar de kanten opwindend trillen leuke dingen in het gezichtsbeeld terwijl donkere delen bezorgdheid meekrijgen het kleine carrousel van deze ochtend opent een veelvoud in kleur en ludieke muzikale bewegelijkheid maar de regie tempert snel door de modus…

Elke ochtend vraag ik mijn lijf: wakker te worden, of ik blijf: in de slaap- modus. Elke ochtend weer opnieuw vraag ik dankbaar aan mijn lijf zorg ervoor dat ik vandaag alsjeblieft heel blijf? Zodat ik vanavond wederom naar bed kan een tikkie krom maar ach: als dat nou alles was?…

is vaak veel te veel gevraagd als de samenleving vraagt geen weerwoord te hebben gehoorzaam zijn vraagt een beetje discipline gewoon wat inschikkelijkheid die wij ook de anderen vragen gehoorzaam zijn is niet doen zonder te vragen het is vragen naar de betekenis opdat rede ons overtuigen kan gehoorzaam zijn is geen schaap in domme modus…

Veelal doen we maar wat hetzelfde wat een ander ook al doet elkaar beconcurreren iets wat marktwerking wordt genoemd Voor velen een uitputtingsslag vanuit het verstand het gevoel wordt uitgeschakeld modus overlevingsstand Dan is daar zowaar de drank, sigaret of pil wat het gevoel weer oppept tijdelijk bevrediging geeft Met de tijd…

mijn leven in eindeloze modus.…

nog baadt het fileermes in de antiseptica klaar voor subtiel gebruik maar die grote wanden met gereedschap zijn al vele jaren uit de strijd gaat nu viraal waarbij het blote oog als laatste lens nog leven kent specialisten zijn de gamers uit dit spel van aanval en verdediging met een triggend plot er is geen modus updates razen…

puur links wijlen onze pa kon niet correct schrijven wel vogels perfect imiteren absoluut bijna analfabeet ja op school in oudenbosch broeders om het af te leren je linkerhand ging op je rug onder mom van hoofdzonde voor het leven geschonden nee praatjes sprak geërgerd zus elke tijd kent andere modus men overdrijft zo tegenwoordig…

beneden te laten vallen maar ze vast te houden en toch te bewegen om aan elkaar vast te laten vriesplakken Igluigaq worden in hoog tempo deel van een verleden niet door de werelddooi die hutten smolten toch al elke winter de sneeuwval ook daar de bouw emplooi Sinds ze ons blanken als Qallunaat hebben leren heten en kennen is de modus…

tot fine fleur vroeger in den breedte volks gedragen lagen naar wij aannemen voorgoed verdwenen d'n ambras van keuzen kort te sluiten in bewegend heden op voorbij verleden drukt zwaar op kleine minderheden die het surplus parvenu’s niet konden stuiten staat prostitué nog overeind souteneur incluis onze walletjes bewegen reeds richting modus…

slagbomen half gesloten, verkent de toekomst in vele vormen, argeloosheid als vergezicht, de stip op de horizon zijn we zelf, in het gedane verleden, de brug leek dicht, even geen toekomst meer, ook geen later, het onbekende speelde met ons en met de tijd , een mythisch spel die we zelf hadden bedacht verbindt opeens met strijd in de modus…

Mijn waarde is een rekensom van deviatie en van modus mijn plaats bepaalt men met Tomtom en koopkracht door mijn kaart met bonus Ik heb geen chip nog in mijn oor dat zou nog beter controleren en bindt men touwtjes aan mij vast laat zich de mens manipuleren tot eenheidsworst, gemolken vee te zien op monitor, tv heel goed op afstand te bedienen…