Alle inzendingen over onderop

Als de kop bovenop zit, de munt onder, is het geen wonder dat er oeverloze discussies zullen ontstaan, echter, als de kop onderop zit de munt ligt naar boven, kan ik je in elk geval beloven, dat er recht zal worden gedaan, want dat zal altijd zegevieren!…

Ook dan eindigt elke klodder, meanderend en gestaag komend van de hoogste top, in de sedimentaire laag uiteindelijk ergens onderop.…

ik ruim mijn oude dromen op de ene verpulvert in mijn handen de andere valt in duigen op de grond de broze droom raakt mijn ziel zacht zingend voert de verstilde droom me mee onderop liggen gekreukelde blinde dromen van ongekende kwaliteit in deinende dromen bezeil ik de zeeën de aarde is een verre bleke stip ik weet…

trek los uit de pols vier rechte lijnen vier er loodrecht op alles evenwijdig rechts en links van het raster bomen groene sprieten met links nog - ja daar achter - een blauwe kronkel bij het tweede snijpunt vanaf links beneden binnenkant zet je een kruis met S het Gelderlandplein voor de Shopping nu nog onderop een vette rode streep…

In haar erker staan de wijzen op het oosten, een stukje verder lopen schapen met een herder, aan de zuidkant zie je Maria en Jozef gaan, de stal met os en ezel wachten op het westen, de voerbak staat nog op de kop, het vilten kindje onderop.…

Een nieuwe beving En hulpgeroep Een nieuwe angst Van dezelfde groep Uitgedroogde babies Uitgehongerde monden Uitgeputte honden Mensen met opengereten wonden Help hen en geef het Nog niet op Er zijn er nog die leven En liggen onderop…

Hier ligt een bewusteloos korps, daar roerloos en stil een Siamese tweeling, onderop een kloppend hart van steen. Ja, t'is niet zonder wroeging dat ik naar dit sterfhuis staar.…

Hoezo van onderop? Hier! Een sonnet! Een taalraket! Pak aan! Een golf van mini-ruimte-rimpelingen vertrekt van hier, de eindstop en de top naar d'overkant, de bron van het bestaan…

De zaal zit vol met ongehuwde baasjes De ogen zijn deemoedig neergeslagen Een misbruikmis is voor hen opgedragen Het duurde lang, dus overvolle blaasjes ’t Episcopaat is ‘tamelijk’ bejaard Wil geen jong blaadje meer, maar ouwe taart…

ik die rare gezichten op de muur weer staan lekker zo, met het kussen een beetje tegen mijn rug knus, en dus eigenlijk helemaal niet eng ik zoek mijn duim en stop hem terug, heerlijk in mijn mond, lekker… hij smaakt naar drop morgenochtend is het feest, zegt ons mam dan is de kerstman bij onze boom geweest, en ligt er voor me vast een pakje onderop…