Alle inzendingen over pauzeren

Krampachtig start ik de regendans pauzeer en kijk naar boven.... maar de wolken blijven uit. Dorst naar nieuwe zinnen.…

De hoeren op de Wallen werken door Ze weten van geen stoppen of pauzeren Daarom wil de gemeente reguleren En steekt er binnenkort een stokje voor Als klant vind ik de Wallen juist zo fijn Omdat de dames altijd open zijn…

Opnieuw een mail, shit, nét nu ik pauzeer. Het is die drommelse retraite weer.…

Kom, laten wij nu allemaal eens even pauzeren met voortdurende kritiek op Geert en hem namens het stempubliek een gratis reis naar ISS gaan geven. Daar kan hij heel wat minder mensen kwetsen en ongehinderd in de ruimte zwetsen.…

Ze gunnen zich geen tijd om te pauzeren: De mezenouders vliegen af en aan en voederen hun jonkies simultaan. Ik kan het schouwspel uren observeren. O shit! Straks is de winkel dicht ... vergeten! ‘k Moet vliegen anders is er niks te eten.…

in het waarom de wolken drijven, de aarde nat van het nachtelijk verschijnen tuur ik versmalt naar de woorden die voor me opdoemen zoals de mist van staar zich opnieuw lenst naar het werkelijk ervaren mede-dichters, velerlei namen samen op weg, zoals het tuig het zeil en mast gebeuren het roer beminnen naar de vrijheid die we dán toch…

kom ga met me mee naar een ander land waar zilveren klanken klinken en gouden stralen glinsteren kom laat me je leiden naar zoet gevooisde woorden afgewisseld met akkoorden brandstof voor je vermoeide geest kom pauzeer nu met mij neem even wat rust voel je een moment zorgenvrij en dadelijk weer uitgerust…

Soms draaide hij muziek Walste met haar de kamer door Fluitte met opzet hard en vals De man die zich op schilderles Afzijdig hield bij het pauzeren Zij bracht de stille kunstenaar Dan altijd koffie Met verbazing zag ik Hoe hij tijdens reünies Kleurrijk en met open blik Tapijten conversatie knoopte Voor mij bleef hij gesloten boek Batik…

de pen als vriendin ze ligt op het blad één enkele zin geschreven in klad letter na letter even pauzeren bedenkelijk langzaam zal het tij zich keren ? zonder franje geen enkele glitter ook ik weet, dit klinkt heel bitter blijft spreken zilver wordt denken goud schrijven nieuw of vertrouwd oud ?…

vrijer Naar wie ik altijd smachten zal Mijn zwoele minnaar voor een seizoen Met wie ik uren lig te flirten Die met hete armen mij bemint Zijn warmte in mijn lijf laat dringen Geheimen heb ik niet voor hem Ik geef me bloot aan alle zijden Hij betast mijn voor- en achterkant Geen enkel plekje slaat hij over Rozig door zijn vrijmoedigheid Pauzeer…

Het hart lanceerde stilstand In een tijd van druk, druk, druk Ongevraagd pauzeren, voelt als verlaten Enkele dagen zonder licht betekent langere tijd een enorm gevoel van groot onbehagen Stilstand is achteruitgang juist zeker als in de vaart der volkeren topsnelheid wordt opgevoerd Stilstand is zeker schoonheid in gevallen van toevallig…

Dat scheelde maar een haar Remmen met veel tegenzin Oppassen voor ’t gevaar Dan gaan we eventjes pauzeren Een drankje en een hapje eten De kaart nog wat bestuderen Dan weer weg en niets vergeten Tot de avondschemering valt Veilig terug naar onze kooi Over ’t afgekoelde asfalt Ons dagje was weer wondermooi…

klassieke peertjes met kaneel het doet ze zichtbaar goed ze genieten van de geur en de blanke top der duinen muziek en geur uit hun veilige jeugd de vriendelijke glimlach doet hun deugd dit zuivere gevoel van snaren raken vervult de oudjes en gehandicapten met een glimlach en een zoute traan ontspannen zich de groeven en de kaken pijnen pauzeren…

Tijd heeft gestreden zonder pauzeren Blijft dit tot in lengte van millennia doen Geen tijd voor reflectie Zelfs geen procent rust Tijd heeft nimmer gepauzeerd Intelligent of dom?…