Carice piepjong, Cees Geel met vrij veel haar
Halina zei ook ergens 'n paar zinnen
Er stond iets heel bijzonders te beginnen
Al werd je dat pas achteraf gewaar
Oud nieuws? Oh ja, een achterhaald gegeven
Maar hoe uniek om dat te herbeleven…
op het oog een foto
uit voorheen de USSR
maar schijn bedriegt
we schrijven 1954
in Den Haag op een schoolplein
aan de Ferdinand Bolstraat
rennen piepjonge scholieren
tijdens een autobandenrace
naar de blinde muur
van de toekomst die later
vaak zo kwetsbaar bleek…
Het oude zware boek
onder zijn arm geklemd
De oude fauteuil daar in de hoek
wacht al op het moment
dat de lezer, nog zo jong en klein,
met de wereld van verhalen
verzonken in zijn kussens zal zijn
en uit de werkelijkheid zal dwalen
Hij is zo trots, die versleten fauteuil,
als die kleine zich heeft ingebed
en zoveel liever in het geschrevene…
Ik was pas zestien jaren zei hij
en dat was toch nog wel jong
Hij al negentien, die "ouwe"
Allebei toch nog piepjong...
Ik kreeg een hele lange brief toen
Daarin schreef hij hoe hij me vond
Vond mij lief en heel erg aardig
Maar...verkering was iets wat nog niet bestond...…
mensen die jij graag ziet
die jou liefhebben
van piepjong tot stokoud
scharen zich vandaag
feestend om jou heen
van klein tot groot
dichtbij of verderaf
staan zij even stil
bij wie jij bent
wat jij doet of laat
tel de zegeningen
voor en met anderen
die jij hen betekent
als een kind de sterren
die hen ontelbaar weet
wacht niet…
van ei bevrucht in schijnbaarmoeder
aangeland op waardplantblad
breekt rups het ei en vreet een gat
dan spint de rups een eigen hoeder
en breekt de pop tot speer en vleugelwei
nachtpauwoog in grijze sluiers
drie jaar slaap als pop in luiers
liefdes zonnewang verbeurd
piepjong door man uit jurk gescheurd
gifarm vlucht niet bij gevaar…