Alle inzendingen over tandem

mijn liefste het is toch echt niet niets, als 'k voor op de tandem bergop fiets.…

als ik èèn regel schrijf vul jij mij dan aan dan maken wij een gedicht over jou en mij en de reis langs de pijngrens door een land van berg en dal freewheelen kan alleen (hoe paradoxaal het ook klinkt) wanneer het bergafwaarts gaat doch èènmaal op snelheid is de tandem nauwelijks te stoppen en als we een tandje bijzetten gaan we weer…

Liefde is een tandem een fiets voor twee heeft maar één bel voor als het misloopt. Liefde is een doorgeefluik. Liefde is bidden voor brood voor de hongerige ander. Liefde is bidden voor water aan een lopend kraantje. Liefde is nooit laattijdig Liefde overstijgt elk geloof. Liefde gaf Hem duizend namen.…

O Juturna: Quousque tandem! De Lethe stroomt, Quia absurdum! Morpheus houdt ons in de handen, Kassian kassian! om alle landen. Het razende water is omineus, onsolide en violent en dubieus. kind van Baäl, u bent zielroerend, in uw wanne zwijmel hoog vervoerend. Valsaards hebben de zon vereelt, eens kittig, nu fragiel, en ons misdeeld.…

wonderland elke warme zomerdag scheert met gazen vleugels hij gelijk een straaljager in formatie over sloot beek en rivier fonkelend als juwelen saffier blauw of smaragd rood is het acrobatentooi waarin hij dansend gaat als in formatie verbonden met ogen in het facet vliegt spiedend de libel van nergens naar ergens in paringsrad tandemend…

ondoordringbaar als ravijnen woestijnen leegtes oerbossen regenwouden geen guerillero's lopend met wapens wapens met lopen weddend op wapenwed lopen drones jagend op torpedo's torpedoboot jagers jagend op kapers piraten raketten met kruisende drones je krijgt ze van mij kado de tempora en mores quo usque tandem…

Quo usque tandem, hoe lang nog, Rutte? Laat het geen Kafka worden... BURLESK of KAFKAËSK Ik dacht aan zang, toneel en cabaret Aan 'Zing vecht huil bid lach werk en bewonder' Muziek, komedie, wie kan daar nog zonder?…

Zijn maidenspeech begon in het Latijn Dat viel niet mee voor menig Kamerlid: ‘Ik niet begrijp met simpel kersenpit Het is niet zo geschoold, mijn pover brein’ Toch hoort men zachtjes in 't geroezemoes: ‘Bau det, non scholae sed vitae discimus’…

Hoor jij ook de trage nijd die takt in de bomen? Alleen een boom kan dit dulden. Alleen jij kan dit lezen. De dichter is de ekster op de galg die schettert om hun kromming. De andere treurt dat er mens is. Het zou alsnog kunnen, schildert het landschap, het dansen, de myrte. De bedding kreunt van geile bevaarbaarheid in de verte. Maar de…