Ik zag schaduwen
over een trambaan glijden,
van hen op weg naar huis,
of elders heen.
Van het ene
naar het andere punt
het gaan belevend,
lopend over steen.
De schaduwen snelden.
Toen ik ze zag,
sloegen zij slag,
vanuit het westen.…
langs lange trambanen
staren ramen als speurende ogen
kraaien wachten op kantelen
en op slanke draden
tot de laatste halte
die niemand ooit zag
soms klimmen woorden
als wollige dekens omhoog
langs gevels van huizen
en langs holle buizen
eens dacht ze dat hij het was
het rollen van het vehikel
deed het ovenrooster tikken
de kaarsen…
Langs de trambaan, richel van smalle spiegels,
daar woon ik. Want wist ik niet waar ik woonde?
Telkens verder zonder verweer, het loflied
zingen van de open weg: daar moet ik zijn,
met koude voeten nooit tot stilstand gekomen.
-----------------------------------------------------
Uit: 'Lippenrood', 1997.…
In een vloeibare wereld van reflecties
gaat de waard kopje onder
draagt de toog geen glazen
aan de wand een schilderij
waarop de gulden snede
elke scherpte verloren heeft
botte lijnen in verwaterde compositie
ze vullen gezonken stegen
met trambanen zonder haltes
een blinde reiziger tast naar de vluchtheuvel
- het perspectief -
nergens…
't Was orgastisch en multi
langs schilderswijk, markt,
mooi weer en lijn elf
waarin wij en jongens met planken
over de hoogte van golven praatten,
het einde van trambaan, bij naald
waar jij wachtte met fiets
achter een hekje, een hand. Hand?…
weer licht, de bar gaat dicht
Ik dwaal op straat tot een bakker opengaat
Een aktetas komt langs geflitst
De geur van aftershave blijft hangen in mijn baard
Ik weet nog hoe ik zweefde
Deinend op de palm van jouw parfum
Ik weet nog hoe bedreven
Jij me dirigeerde naar die lippen puur als rum
De eerste tram verheft zijn stem
‘Hé dit is de trambaan…
104
Bezig met laden