Alle inzendingen over uitvouwen

Soms zijn dingen uitvouwbaar verwijst net als muziek niets naar iets. Is alles net als taal domweg autonoom, niet meer noch minder. Als een golf die je terug gooit waarvan je weet dat hij weer binnenrolt. ©4-11-2019…

ik ben een vlinder en vlieg bladeren kapot jij groent in rood en blaast jezelf op mijn vleugels zijn uitvouwbaar mijn vluchten onbetrouwbaar ik wiek de mooie schijn als rups was ik venijn mijn vraatzucht bleek verwoestend jij bent herboren onderhuids omdat je hart was overleden zo doodde je verleden in reageren wordt het…

is maar één richting en misschien alles wat ik wens de kamer blijft binnen terwijl daken voorbijtrekken, uit ieder huis een adem ruist en dan de slaap hervat welke naam zal ik geven aan het kind dat aan iedere deur vragen stelt, over spiegels glijdt, half in het huis en enkele seconden later, half in vlokken die ik, zonder bezeren, wil uitvouwen…

zoek de sporen in een verklaring naar die oorsprong als pril begin van oorzaak en gevolg, vertolkt in causale feiten van instinct, goed of slecht gezind, maar door onbewerkte aarde dieprood getint, geweten wrikt zich uiteindelijk naar boven, schiet wortel tot aan een denkbeeldig glazen dak, waaruit je de sterren overziet , die zich uitvouwen…

Een uitvouwen van herinnering aan hoe w' in de regen met dikke buik in bergen, onder bomen bij meer en zee, we met de kinderen er blij in sliepen, waar we liepen Ons tweede huis, ons intiem oranje deur met rits en legergroen de canvasmuren een touw met knijpers voor de was, de binnentent zachtgroen, blauw 't losse zeil waarop laars…