- voor dennis
mens ben je
- uit liefde geboren -
steeds groter groeiend
door en met wat je eet
wat je ziet
wat je hoort
wat je leert
wat je voelt
wat je doet
mens ben je
- uit liefde geboren -
steeds groter groeiend
door de liefde
van anderen voor jou
door de liefde
van jou voor de ander
steeds groter groeiend
word je gevormd…
Rond mijn naakte existentie
schikt hij vormsel met uitbundig zwieren
en dicht met stoffen penseel de kieren
voor een stijlvolle dimensie.
Hij bebroekt, behemdt en zelfs behoedt
de gedaante van mijn passeren
hult mij, schijnbaar achteloos, in kleren
waarin elke passant mij achtend groet.…
Een kleine verzameling geluk
draagt de schijn op het gezicht
van zomersproeten
de wrange ingewikkelde smaak
gevoelig voor scherpe, bittere droogte
als gebarsten lippen
als smaak bloeddorstig en zoutig
verlangend naar meer
gekruid als een plechtig vormsel
en verzwegen voor de werkelijkheid
doet het zijn ogen dicht
overtreding in tegenspoed…
Voor een heemling op van groen-blauwe zwaart’
Kwam ze opgelaaid uit een smeulende aard’;
Uit ijs-kil gestapelde horden,
Van bulten en bonken en borden,
Van vormsels, gekanteld als zerken,
Als schaliedaken van kerken,
Uit stroken, banden en dammen
Van muren, bedwingende vlammen.…
Bij het ontwaken een der schragen met mijn lot bewogen
Nog steeds een vormsel een duur levensmiddel in mijn ogen
Zag ik in deze duisternis vonken een ogenblik maken
Zonder meer een herinnering een ach en zus en zo slaken.…
146
Bezig met laden