Ik kan mijn gevoel niet omschrijven
Daarom kan ik maar beter wegblijven
Als ik het allemaal zou kunnen uitleggen
Zou je mijn verhaal dan wegleggen?
Zou je de scherven van tafel vegen?
Met een gerust hard verder leven?…
Hij zou zijn sigaar
wegleggen, hij zou met een gouden teennagel
bedachtzaam de krabpaal beroeren en hij zou
zeggen: we zitten vol
O hoe stil het dan wordt. De stemmen van de eeuwige
tenoren slaan dood in de hofvijver en het laudamus
alzheimert door het engelenkoor.…
Heel rustig de krant weer
wegleggen en hoopvol wegdromen en plannen maken
voor morgen en overmorgen, hopend dat misschien
toch iets ervan wel kan, al is er Syriƫ ook en sterven
mensen op zoveel plaatsen, zelfs van honger en verdriet.…
En weet was leven afgunstig
jegens jou of je schoenzolen,
de kleur van je wangen of haar
weet dat je dat mag wegleggen.
Zeg leven omvatten is weten van leven,
geweeklaag past niet bij Friese deernen.
Weet ook aan hun kleeft nevel
naast ook weer die zonnestralen,
leven is alles omarmen en eruit halen.…
`Wegleggen!' was wat ik dacht,
maar het prototype won aan kracht,
het kreeg voet aan de grond
en ging de wereld rond.
Mijn perfectie raakte aangedaan
door dat onaf bestaan.
Waar hun leven zich verspreidt
verpietert de diversiteit.
Het opperwezen is in nood,
want druk ik er een dood
dan groeit er elders weer zo'n oen.…