Ken jij mij
in wie ik ben,
vind je achter de maskers,
ont-wikkel jij elk omgeslagen kleed,
vind jij dan
mijn mooiste naaktheid,
zoek jij dan in mij
mijn schaduw
en ook mijn zuiverheid...
Ben jij het
die mijn oordeel smeedt!
Oh mijn stille stilte en ik
wij kennen elkaar
zo stil in elkaar gezeten...!…
gedenk Uw Heer, gedenk Zijn Dood
wikkel het moede lijf in rouw en passend boetekleed
aanvaard de zware tocht naar Huis
dwaal nimmer af, negeer
de lokroep van de bandeloze vrijheid
doch tors opnieuw en zonder ommekeer
Uw daag'lijks Kruis
..en verder trekken zij
het oude leven zeulend naar een nieuw seizoen
de hoeder en de danser
de melkmeid…