Alle inzendingen, met trefwoord liefdesgedicht

spreek zonder woorden schenk me jouw blik laat mij met jouw oren horen kom dichter bij me dan dicht leer me voelen en ervaren zonder woorden schenk mij dan het echte het ware inzicht om jou te doorgronden jij mijn liefdesgedicht…

Het ultieme liefdesgedicht staat geschreven op je gezicht verlicht met je lach ik zoen iedere letter weg plaats ze één voor één op papier zo blijft het hier op aarde heeft het in de hemel enige waarde?…

alleen de wind luistert gedwee naar wat ik zeg hij neemt mijn woorden mee ze zijn onderweg jij kent de thuiswind zijn zacht geluid hij gaat als vriend de goede richting uit nog blaast hij woorden voort opnieuw gezegd de mare die niemand hoort is bijna terecht en jij zult luisteren mijn woorden horen als de wind zal fluisteren: ‘zonder…

duizend bloemen zal ik voor je plukken witte margriet ga ik voor je zoeken door de velden loop ik langs de bermen rijd ik met jouw bruidsschat in mijn hand duizend bloemen raap ik bij elkaar het is niet te veel gevraagd om te speuren naar de blauwe korenbloem in de akkers vergaar ik schoonheid voor jou alleen duizend bloemen zo veelkleurig…

Ik buig neer bij de boom. Naaktheid, niets dat bedriegt. Ik wil niet sterven nu de bladeren op mijn pad vallen. Rondom mijn gezicht en de vlinder van jou. Achtergebleven toen jij de dood tekende langs witte bloemen en maanlicht, de troost voor dag en nacht. Ach liefste, spreek me aan, ergens diep in de herfst. Niemand…

Ik buig neer bij de boom. Naaktheid, niets dat bedriegt. Ik wil niet sterven nu de bladeren op mijn pad vallen. Rondom mijn gezicht en de vlinder van jou. Achtergebleven toen jij de dood tekende langs witte bloemen en maanlicht, de troost voor dag en nacht. Ach liefste, spreek me aan, ergens diep in de herfst. Niemand…

Ik schreef jou wel honderd brieven. Wel honderdmaal begonnen zij met “lieve”. Wel honderdmaal was de inhoud gelijk, Wel honderdmaal voelde ik mij de koning te rijk. Wel honderdmaal werd ik door je afgewezen. Ik stop er mee Ik ga wel een boekje lezen.…

Op een nooit geschilderd schilderij staat ze met een lach. Wanneer je stil bent, hoor je haar denken: ‘Schilder mij, maak mij tot iemand!’ Achter de ezel zit een man. Hij maakt een zelfportret van een vrouw, moet soms lachen om de werkelijkheid. De vrouw doet iemand na, niemand die ooit heeft bestaan. De schilder imiteert de illusie zo…

Titel gehuld in mist laat zich door sluier kuizen nog voor ik je diepste wist besefte ik mijn eigen gevoel verward heb ik gezeten kon met die maag niets eten vol van nis verstopte muizen veel te warm of plots heel koel Woorden wervelen in kolken missen betekenis en klank mijn hoofd gevuld met wolken waar ik net dartelend in sprong…

Dit werd bijna weer zo'n liefdesgedicht één van de honderd in een dozijn zonder eigen gezicht Net op tijd pen van het papier want wat ik voelde voor jou beschrijf je niet op zo'n manier…