liefdesgedicht

Ik buig neer bij de boom.
Naaktheid,
niets dat bedriegt.

Ik wil niet sterven nu de bladeren
op mijn pad vallen. Rondom mijn gezicht
en de vlinder van jou.

Achtergebleven
toen jij de dood tekende langs witte
bloemen en maanlicht,

de troost voor dag
en nacht.

Ach liefste,
spreek me aan, ergens
diep in de herfst.

Niemand zal het weten.

Zelfs niet in het mooiste,
aangrijpende
verhaal.



------------------------------------
afbeelding: beeldentuin Dehullu 2009
kunstenaar: Tjikkie Kreuger

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 9 oktober 2009

miemakehotmail.com

Liefdesgedicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 19 stemmen 877